- 17 Ιαν 2021, 21:58
#686809
Έχουμε και λέμε (το τελευταίο 3ήμερο):
NomadlandΠερίμενα πώς και πώς να τη δω. Φρανσις ΜακΝτόρμαντ σε φάση μοναχικής νομάδας, κουβαλώντας τον πόνο της απώλειας του συζύγου της. Δεν ήταν τελικά ακριβώς αυτό που περίμενα, ούτε τόσο καλή όσο άκουγα, ούτε τόσο "φανταστική" η ερμηνεία της.
Δεν θα την πρότεινα ούτως ή άλλως, τώρα ακόμα πιο πολύ. Καλή ταινία, μόνο για τους λάτρεις των μοναχικών, βουκολικών, περίπου ντοκυμανταιρίστικων καταστάσεων.
Never Rarely Sometimes Always (netflix)
Μια 17χρονη πηγαίνει με την ξαδέρφη της από το χωριό της στη ΝΥ για να αντιμετωπίσει ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη.
Ωραία ταινία, απλή εξιστόρηση, πολλές σιωπές, καλογυρισμένο δραματάκι στο ύφος των ταινιών των αδερφών Νταρντέν.
Pieces of a woman (netflix)
Μάλλον η καλύτερη ταινία του 3ημέρου μου. Μάλλον του μήνα ή του τριμήνου μου θα έλεγα.
Τυπικό δράμα σχέσεων γυναίκας-άντρα-μαμάς. Όλα στραβώνουν όταν στραβώνει μια εγκυμοσύνη. Πάρα πολύ καλές ερμηνείες, δυνατές εντάσεις. Μ' αρέσουν πολύ αυτού του είδους οι ταινίες, με απλό σενάριο, δυνατές ερμηνείες, αποσπασματική εξιστόρηση (δηλ βλέπουμε την εξέλιξη στη διάρκεια ενός χρόνου), έντονο δράμα.
Όλα τα λεφτά το 20λεπτο+ μονοπλάνο του σκηνοθέτη στις αρχές της ταινίες. Η κλιμάκωσή του είναι απίστευτη.
Μου θύμισε έντονα Revolutionary Road, αλλά καμιά τους δεν μπορεί να το φτάσει.
Την προτείνω φουλ για τους λάτρεις του είδους.
«Πολλοὶ δὲ ἔσονται πρῶτοι ἔσχατοι καὶ ἔσχατοι πρῶτοι»
(Ματθ.ιθ΄30 / Μάρκ.ι΄31)