τα πτερύγια ήταν 7 μέτρα!! μόνο και ήρθαν από το εξωτερικό. εγώ έκανα την αποτύπωση τη χάραξη του δρόμου και μετά αποφασίσαμε τα σημεία της κάθε ανεμογεννήτριας. υπήρχαν προδιαγραφές μίνιμουμ απόστασης για την απόδοση της κάθε μιας κλπ.η κορυφή ήταν γυμνή ίσως βοσκότοπος. ανοίξαμε με μπουλντόζα τον δρόμο πρόσβασης με μόνη προσοχή να έχουν απορροή τα ομβρια. η κάθε βάση ήταν ένα οκτάγωνο θαμμένο 100 κμ. και τελικά ένας οικίσκος για τα μηχανολογικά.
οι θέσεις είχαν προκύψει από μελέτες ανέμων. έτυχε να μην μπορείς να σταθείς όρθιος, η μεταφορά στους κοινοτικούς δρόμους δεν είχε πρόβλημα, στους χωμάτινους φυσικά κανένα πρόβλημα νταλίκες που εστριβαν και οι πίσω τροχοί βοήθησαν πολυ. στη Σητεία τα φέραμε από τον άγιο Νικόλαο, και κλείσαμε την οδό για Σητεία γιατί έχει πολύ κλείστε στροφές και χρησιμοποιήσαμε και τις δύο λωρίδες. Δεν υπήρχε λόγος να ανέβει κανείς εκεί παρά μονο για συντήρηση.
δεν είμαι μηχανολόγος αλλά πιστεύω ότι στο τέλος ζωής θα αλλάξουν μόνο τις γεννήτριες οι κολώνες δεν υπάρχει λόγος, οπότε δεν θα καταστραφεί το περιβάλλον εκεί θα τις πάρουν όταν φέρουν τις νέες.
< Note >