- 19 Νοέμ 2020, 20:41
#675776
Το ότι δεν έγινε τίποτα χωρίς σκοπιμότητα και συμφέρον θα έπρεπε να είναι σαφές στον οποιονδήποτε πατάει στη γη μεταπολεμικά.
Αυτό που πραγματικά είναι άξιο συζήτησης και δεν σχετίζεται με όσα έγραψε ο Ομπάμα (βέβαια στην Ελλάδα αυτό πουλάει) είναι :
1) Το κατά πόσο ευνοήθηκαν δυσανάλογα πολύ οι ξένοι φορείς σε σχέση με τους εγχώριους
2) Το γιατί από τα χρήματα τα οποία δόθηκαν, ελάχιστα αποσκοπούσαν στην εξυγίανση της οικονομίας διά μέσου ανάπτυξης και προοδευτικών μεταρρυθμίσεων (Ενδεικτική έρευνα προ 4ετίας, συμπαίρενε πως λιγότερο από το 5% των χρηματοδοτήσεων πήγαν στον προϋπολογισμό και σε ανάπτυξη της αγοράς
https://faculty-research.esmt.berlin/pu ... t-money-go)
Αν θα προσπαθούσα να κάνω μία σύντομη αναδρομική ανάλυση στο τι συνέβη από το 2010 έως σήμερα, θεωρώ πως η Ελλάδα ήταν τόσο παθογενής/διεφθαρμένη/αναξιόπιστη που οι ισορροπίες στη σκληρή τότε Ευρώπη ήταν αναπόφευκτο να είναι προκατειλημμένες απέναντι στην Ελλάδα.
Αυτό κούμπωσε σαν perfect storm με την -ειδικά τότε- πλήρη αδυναμία του Ελληνικού Κοινοβουλίου να δει ρεαλιστικά την κατάσταση της χώρας, με αποτέλεσμα οι "έξω" να θεωρούν δεδομένο πως δεν θα αλλάξουν πολλά στην Ελλαδίτσα, άρα εστίασαν που? Στο να καλύψουν ΝΟΜΙΣΜΑΤΙΚΑ κυρίως τον κώλο τους (αφού λόγω νομισματικής ένωσης, αυτή ήταν η μεγάλη κάψα τους) με αποτέλεσμα να εστιάζουν πάση θυσία όχι σε μεταρρυθμίσεις, αλλά σε σωτηρία της ΤτΕ και των -ιδιωτικών- συμπαρομαρτούντων της.
Όταν η Ελλάδα ξύπνησε απ' το σοκ σιγά σιγά τα τελευταία χρόνια και η Ευρώπη "μαλάκωσε" γιατί ήρθαν φάπες από παντού, ήταν ήδη πολύ βαθιά δεσμευμένοι και οι δύο στην full time ενασχόληση με το να σώσουν τράπεζες, να καλύψουν τον κώλο τους και να μας ισιώσουν τα δημοσιονομικά που με την εξυγίανση της οικονομίας έως και σήμερα κανένας δεν βρέθηκε να ασχοληθεί ρεαλιστικά.