- 23 Ιουν 2020, 21:40
#652984
EDDIE_147 έγραψε:Αυτός ο Μητρόπουλος;
mπόνους
Δε το συζητώ πάντως, κορυφαία στιγμή του αθλήματος αυτή που ανέφερες
Bayern7 έγραψε:diplomat έγραψε:Ακόμα και από την πλευρά των οπαδών, το λογικό είναι αγαπάνε τη φανέλα, όχι το όνομα που γράφει πίσω.
Αγαπάμε τη φανέλα και μετά αγαπάμε και όποιον αγαπάει τη φανέλα με τη σειρά του.
Όλη Ελλάδα αγαπά το λευκό, αγαπά το Rol.
Το βασικό είναι να μην αγαπάτε την παραμύθα.
Όλα τα άλλα είναι όμορφα.
Ναι αυτόν. Άσχετο αλλά τότε ακόμα δεν είχε πάει στον βάζελο, αν και δεν έχει καμία σημασία ποιος έκανε το τάκλιν. Το θέμα είναι σε ποιον έγινε
Και βέβαια γι αυτό σου ανέφερα τον Αναστόπουλο και όχι τον Μητρόπουλο ή τον Δεληκάρη και τον Σαργκάνη (που ήταν παικταράδες ολκής). Απλά ενισχύεις την θέση μου με το επιχείρημα σου.
Καταλαβαίνεις την διαφορά;
Κάτσε κάτω και διάβασε λοιπόν, για να θυμόμαστε οι παλιοί και να μαθαίνετε οι νέοι.
Δηλώσεις Αναστό:
«Αυτούς που με βρίζουν τους είχα πελάτες και ως παίκτης και τους έχω πελάτες ως προπονητής» Μετά τον αγώνα Γιάννινα-Παναθηναϊκός, σεζόν 2002-2003
«Δεν μπορώ να πω ότι όταν χάνει ο Παναθηναϊκός δεν νιώθω μια κάποια χαρά» Αποτελεί την μόνιμη θέση του «Αναστό» για τον Παναθηναϊκό.
«Το ήξερα ότι ο Παναθηναϊκός είναι μεγάλο σωματείο. Το ήξερα ότι θα παίξει για την ιστορία του. Πάντα τον σεβόμουν… Και τον φλόμωνα και στα γκολ»
Τη σεζόν 2002/03 μετά τη νίκη του Παναθηναϊκού επί του Εθνικού Αστέρα που σήμαινε την σωτηρία της Παναχαϊκής μιλώντας με τον εκπρόσωπο του Παναθηναϊκού, Σοφοκλή Πιλάβιο.
«Στην Παιανία θα πήγαινα μόνο για βόλτα και για να πάρω αέρα»
Απαντώντας στην ερώτηση αν θα πήγαινε κάποτε στον Παναθηναϊκό για να εργαστεί. Αντιγράφω από αρχαίο άρθρο του Καρπετόπουλου που έχω κρατήσει στο αρχείο μου:
Προσπαθώντας να τους θυμίσω ποιος είναι, θέλω να τους πω τι δεν έκανε ο «Αναστό». Για παράδειγμα, δεν έπαιξε ποτέ στον Παναθηναϊκό.
Αρνήθηκε την πρόταση του Γιώργου Βαρδινογιάννη λέγοντας ότι «στη ζωή υπάρχουν οι από δω και οι από κει κι εγώ διάλεξα να είμαι με τους από δω» και έμεινε όχι σε έναν πλούσιο Ολυμπιακό, αλλά στον Ολυμπιακό των χιλιάδων προβλημάτων του οικονομικά γονατισμένου Σταύρου Νταϊφά.
Ο «Αναστό» δεν έκλαψε ποτέ πάνω από το φέρετρο του Ματζεβελάκη, όπως κάτι όψιμοι Ολυμπιακάρες. Δεν πήγε ούτε στην ΑΕΚ. Δεν έκανε ποτέ του περιφρονητικές δηλώσεις για τον σύλλογο που τίμησε, αλλά συν τοις άλλοις δεν έγλειψε ποτέ κανέναν.
Θα ήθελα σε όλους αυτούς που δεν ξέρουν την ιστορία του «Αναστό» να θυμίσω πολλά. Να τους πω ότι
για να πάει στον Ολυμπιακό προπονιόταν μόνος του στον Αγιο Κοσμά και είχε πει ότι θα κόψει το ποδόσφαιρο. Να τους θυμίσω τρία γκολ που έβαλε στον μεγάλο Βασίλη Κωνσταντίνου, αγγίζοντας τέσσερις φορές την μπάλα σε ένα ματς Κυπέλλου. Να τους βάλω να δουν ένα γκολ με ψαλίδι στο ξερό της Λαμίας. Να τους μιλήσω για ένα ταξίδι που έκανε κάποτε μόνος, με τον αστράγαλο πληγωμένο, ψάχνοντας στο Βέλγιο και την Αυστρία τον Μάρτενς για να τον χειρουργήσει και να παίξει με τον Παναθηναϊκό στο πρωτάθλημα –ακόμα κουβαλάει τις λάμες. Να τους επισημάνω ότι είναι ο μοναδικός προπονητής που έδωσε τρία πρωταθλήματα στον Ολυμπιακό χωρίς να καθίσει στον πάγκο του.
Είναι τρελός ο «Αναστό»; Για έναν άνθρωπο που λέει ότι
δεν παίζει με την ομάδα των παλαιμάχων του Ολυμπιακού γιατί σε αυτή αγωνίζονται κάποιοι που φόρεσαν τη φανέλα του ΠΑΟ μπορείς και να το πεις. Μπορείς επίσης να πεις ότι είναι δύσκολος, μονομανής, εσωστρεφής, κολλημένος. Πες το. Αλλά έτσι ήταν πάντα.
Και όταν έσωνε την αξιοπρέπεια του Ολυμπιακού με τα γκολ του και όταν έμπαινε μπροστά όταν όλοι κρύβονταν και όταν αναλάμβανε τις ευθύνες ενώ όλοι σιωπούσαν και όταν έγραφε την ιστορία που η σημερινή ΠΑΕ κληρονόμησε.ΑΝΑΣΤΟ ΑΝΑΣΤΟ ****ΣΕ ΤΟΥΣ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ