Για θέματα γενικού ενδιαφέροντος, εκτός μηχανοκίνητων...
Άβαταρ μέλους
By bill33
#619507
sknipper έγραψε:
bill33 έγραψε:Επειδή έχει δυο όζους στο λαιμό δεν μπορεί να ζοριστεί ,χάνει την ανάσα της.Αυτό είναι το επόμενο που θα δούμε,τι είδους όζοι είναι.
Σαφώς και να το ψάξετε τι όζοι είναι αλλά δεν καταλαβαίνω γιατί δεν μπορεί να ζοριστεί. Τι σχέση έχει αν έχει όζους με το αν θα ζοριστεί;

Την ζορίζουν στην αναπνοή.
Άβαταρ μέλους
By Serf
#619509
sknipper έγραψε:Θέμα Πεθερός με λαρυγγικό καρκίνο. (βασικά συμφωνώ με προηγούμενον)
Κατάλαβα ότι έχει μπει ιστολογική διάγνωση. Πρέπει να γίνει σταδιοποίηση (αν υπάρχουν λεμφαδένες και μεταστάσεις). Μόνο μετά από αυτό συζητάμε για αντιμετώπιση. Και βέβαια υπολογίζεις ηλικία, γενική κατάσταση (ζάχαρο, άσθμα/ΧΑΠ, καρδιά κλπ όλα μετράνε).
Δεν υπάρχει η μία θεραπεία που ή την ξέρεις ή δεν την ξέρεις, υπάρχουν σχολές, ενημέρωση, εμπειρία κλπ. Δεν είναι ότι ο ένας έχει δίκιο και ο άλλος όχι.
Μπορεί να χρειάζεται συνδυασμός χημειοθεραπείας, ακτινοβολίας και χειρουργείου και μάλιστα με διαφορετική σειρά. Συχνά θέλεις πρώτα να μικρύνεις τον όγκο για να τον χειρουργήσεις σε άλλες πρώτα χειρουργείς κλπ. Και βέβαια το κάθε ένα από αυτά ποικίλλει. Πολλά είδη χημειοθεραπείας, ακτινοβολίας και χεορυργεία (πόσο ριζικά). Και κανένας δεν μπορεί να πορβλέψει ούτε πως θα ανταποκριθεί ο όγκος ούτε πόσο θα αντέξει ο ασθενής, μερικοί δεν μασάνε και άλλοι γίνονται γκολ με την χημειοθεραπεία.
Θα προτιμούσα να εμπλακεί ΩΡΛ και ογκολόγος (και είναι βασικό να μπορούν να συνεργαστούν, δεν μπορείς να διαλέξεις άσχετους και να περιμένεις να τα βρούνε, το καλύτερο είναι να υπάρχει ομάδα) αλλά δέχομαι ότι μπορεί κάποιοι ΩΡΛ να είναι εξοικειωμένοι με τους καρκίνους τόσο που να μπορούν να κατευθύνουν σωστά.
Σαφώς και να πάρει γνώμη από κρατικό. Τα έξοδα μπορεί πολύ εύκολα να ξεφύγουν και λόγω κόστους χημειοθεραπείας αλλά και λόγω εισαγωγών πέριξ αυτών λόγω παρενεργειών κλπ..


Σε ευχαριστώ πολύ για τις πληροφορίες. Το ότι δεν υπάρχει "πανάκεια" μέθοδος αντιμετώπισης το φανταζόμουν. Πιο πολύ με βοηθάει το υπογραμμισμένο γιατί καταλαβαίνω ότι δεν είναι best practice να το πάρει πάνω του ο ΩΡΛ αλλά εξαίρεση/ειδική περίπτωση γιατρού.
Άβαταρ μέλους
By sknipper
#619510
bill33 έγραψε:
sknipper έγραψε:
bill33 έγραψε:Επειδή έχει δυο όζους στο λαιμό δεν μπορεί να ζοριστεί ,χάνει την ανάσα της.Αυτό είναι το επόμενο που θα δούμε,τι είδους όζοι είναι.
Σαφώς και να το ψάξετε τι όζοι είναι αλλά δεν καταλαβαίνω γιατί δεν μπορεί να ζοριστεί. Τι σχέση έχει αν έχει όζους με το αν θα ζοριστεί;

Την ζορίζουν στην αναπνοή.
Χμ, δεν με πολυπείθεις... αλλά οκ. Πρέπει να είναι μεγάλος όζος και να έχει πάει στον θώρακα....
Άβαταρ μέλους
By bill33
#619511
sknipper έγραψε:
bill33 έγραψε:
sknipper έγραψε:
bill33 έγραψε:Επειδή έχει δυο όζους στο λαιμό δεν μπορεί να ζοριστεί ,χάνει την ανάσα της.Αυτό είναι το επόμενο που θα δούμε,τι είδους όζοι είναι.
Σαφώς και να το ψάξετε τι όζοι είναι αλλά δεν καταλαβαίνω γιατί δεν μπορεί να ζοριστεί. Τι σχέση έχει αν έχει όζους με το αν θα ζοριστεί;

Την ζορίζουν στην αναπνοή.
Χμ, δεν με πολυπείθεις... αλλά οκ. Πρέπει να είναι μεγάλος όζος και να έχει πάει στον θώρακα....

Ισως δεν το έγραψα σωστά,στον λαιμό είναι πάνω στην θυρεοειδή και της προκαλούν δύσπνοια.
Ο ενας είναι 1,1εκ και ο άλλος 1,9εκ.
Άβαταρ μέλους
By PeterPan
#619515 Scotch καλύτερα να γίνει διπολική αρθροπλαστική. Όπως είπε κ ο sknipper τα θετικά είναι κυρίως μικρότερος χειρουργικός χρόνος κ μικρότερη αιμορραγία όπως επίσης μικρότερος κίνδυνος εξαρθρήματος (αν γίνει εξάρθρημα βέβαια, είναι πολύ πιο δύσκολο να το ανατάξεις ) κ γλιτώνει κανείς την εσφαλμένη τοποθέτηση ή παρεκτόπιση του μοσχεύματος στην κοτύλη (κούπα όπως ειπώθηκε). Αρνητικά της διπολικής είναι το λίγο μειωμένο εύρος κίνησης κατά μερικές μοίρες, αλλά στον 83χρονο δεν παίζει ρόλο.

Όσον αφορά την προσπέλαση, η καλύτερη είναι αυτή που ξέρει να κάνει με κλειστά μάτια ο χειρουργός. Προσωπικά θεωρώ καλή την Amis που ειπώθηκε, το πρόβλημα είναι πως αν γίνει στραβή ( πχ κάταγμα στη μηριαίο καθώς μπαίνει το μόσχευμα-stem ) δύσκολα διορθώνεται. Μετά κατατάσσω την προσθιοπλάγια κατά Watson jones που πάλι δεν τραυματίζονται μύες. Αλλά αυτό το αποφασίζει ο χειρουργός, εκτός αν τον αλλάξεις.

Μου κάνει εντύπωση πως αργούν τόσο να χειρουργήσουν. Είναι κρίμα γιατί ανεβαίνει το ποσοστό θνησιμότητας. Στη Γερμανία πρέπει οπωσδήποτε να χειρουργήσουμε σε 2 μέρες κ από Ιούλιο του 2020 αλλάζει κ γίνεται σε 1 μέρα από το κάταγμα.

Εύχομαι περαστικά στον πεθερό κ πάλι όρθιος ξανά.


< >
Τελευταία επεξεργασία από PeterPan και 22 Δεκ 2019, 00:24, έχει επεξεργασθεί 1 φορά/ες συνολικά
Άβαταρ μέλους
By PeterPan
#619516
bill33 έγραψε:
sknipper έγραψε:
bill33 έγραψε:
sknipper έγραψε:
bill33 έγραψε:Επειδή έχει δυο όζους στο λαιμό δεν μπορεί να ζοριστεί ,χάνει την ανάσα της.Αυτό είναι το επόμενο που θα δούμε,τι είδους όζοι είναι.
Σαφώς και να το ψάξετε τι όζοι είναι αλλά δεν καταλαβαίνω γιατί δεν μπορεί να ζοριστεί. Τι σχέση έχει αν έχει όζους με το αν θα ζοριστεί;

Την ζορίζουν στην αναπνοή.
Χμ, δεν με πολυπείθεις... αλλά οκ. Πρέπει να είναι μεγάλος όζος και να έχει πάει στον θώρακα....

Ισως δεν το έγραψα σωστά,στον λαιμό είναι πάνω στην θυρεοειδή και της προκαλούν δύσπνοια.
Ο ενας είναι 1,1εκ και ο άλλος 1,9εκ.
όπως έγραψε κ ο σκνίπερ, οι όζοι αυτοί δεν προκαλούν δύσπνοια. Η τραχεία που αναπνέουμε είναι σκληρή, ας πούμε σαν πράσινο λάστιχο ποτίσματος, δεν την επηρεάζουν αυτοί.


< >
Άβαταρ μέλους
By belgarion
#619517
PeterPan έγραψε:
belgarion έγραψε:
otso έγραψε:υπαρχει εξεταση που να δειχνει αν εχεις ζαχαρο; δηλαδη που να μην δειχνει μια τιμη που θα ειναι για εκεινη την στιγμη της αιμοληψιας;
Για να τεθεί η διάγνωση του σακχαρώδη διαβήτη θέλουμε δύο τιμές σακχάρου νηστείας( δηλαδή αφού είσαι 8 ώρες νηστικός) πάνω από 125 mg/dl. Από εκεί και πέρα υπάρχει η δοκιμασία καμπύλης γλυκόζης για να δούμε πώς ανταποκρίνεται ο οργανισμός μεταγευματικα μετά τη λήψη 75 gr γλυκόζης και μέτρηση γλυκόζης 2 ώρες μετά όπου αν έχεις πάνω από 200 τίθεται η διάγνωση ενώ η παρακολουθηση της επιτυχίας της θεραπείας γίνεται με την γλυκοζιωμενη αιμοσφαιρίνη ή οποία μας δείχνει πώς επηρεάζει τον οργανισμό το σάκχαρο το τελευταίο τρίμηνο.( Αυτό μάλλον έχεις στο μυαλό σου για διαχρονική διάγνωση του διαβήτη)

< Note >

Belgarion o Otso εννοεί μάλλον τη μέτρηση γλυκοζηλιωμένης αιμοσφαιρίνης


< >
Ε, ναι αυτό του έγραψα, όμως του εξήγησα ότι η διάγνωση του διαβήτη μπαίνει από "τυχαίες" τιμές και όχι από μια διαχρονική μέτρηση όπως η γλυκοζιωμενη, τουλάχιστον στην Ευρώπη.

< Note >
Άβαταρ μέλους
By otso
#619519 belgarion ,PeterPan με καλυψατε συντροφοι οπως θα λεγαμε σε κοβα του ΚΚΕ .
ευχαριστω
Άβαταρ μέλους
By Scotch
#619521 Sknipper και Peter σας ευχαριστώ πολύ!!

Πώς μπορούμε να τους πείσουμε να χειρουργήσουν πιο γρήγορα δεν ξέρω, μιας και είναι αποφασισμένοι να χειρουργήσουν την Τρίτη (φακελάκι; :hmmm:). Αυτό απ' ό,τι καταλαβαίνω είναι το πιο σημαντικό στην παρούσα φάση.

< >
Άβαταρ μέλους
By sknipper
#619524
Scotch έγραψε:Sknipper και Peter σας ευχαριστώ πολύ!!

Πώς μπορούμε να τους πείσουμε να χειρουργήσουν πιο γρήγορα δεν ξέρω, μιας και είναι αποφασισμένοι να χειρουργήσουν την Τρίτη (φακελάκι; :hmmm:). Αυτό απ' ό,τι καταλαβαίνω είναι το πιο σημαντικό στην παρούσα φάση.

< >
Από πρόσφατη εμπειρία μου έχει να κάνει με το πότε η κλινική που μπήκε έχει διαθέσιμο χειρουργείο. Κανονικά πρέπει να έχει την επόμενη της εφημερίας αλλά αν είσαι άτυχος και δεν χωρέσει (ή ακυρωθεί η μέρα, αυτό μας έτυχε εμάς) μετά πάει στην επόμενη φορά που μπορεί να είναι μέρες μετά. Αν βρεις "άκρη" με άλλη κλινική που να χειρουργεί πιο νωρίς μήπως τον πάρουνε.
Τα κατάγματα ισχίου στην Αγγλία οφείλουν να χειρουργηθούν εντός 36 ωρών που μετράνε από την ώρα επίσκεψης στο νοσοκομείο κατά την οποία θα τεθεί η διάγνωση. Αν αργήσει τότε η κρατική κλινική τρώει πρόστιμο ενώ αν το κάνει εντός του χρόνου παίρνει bonus. Θέλουν να το κάνουν 24 ώρες αλλά δύσκολο.
Τα κατάγματα ισχίων θεωρούνται σχετικά επείγοντα επειδή έχει αποδειχτεί ότι οι ασθενείς επιβαρύνονται σημαντικά με την καθυστέρηση.
Οι λόγοι καθυστέρησης πρέπει να αναφερθούν και νομίζω κάποιοι δικαιολογούν την καθυστέρηση. Ένας συνηθισμένος λόγος έχει να κάνουν με αντιπηκτικά, μερικών εκ των οποίων η δράση δεν μπορεί εύκολα να εξουδετερωθεί. Στην Ελλάδα πραγματικός λόγος είναι και η έλλειψη αίματος.
Η δικαιολογία να τον στρώσουμε λιγάκι πριν μπει χειρουργείο σπάνια είναι αληθινή, κάθε μέρα που περνάει θα χειροτερεύει. Μόνο σε πολύ επιβαρυμένους μπορεί αυτό να ισχύει. Πιο συχνά κρύβεται αναισθησιολογική φοβία/ανικανότητα/άμυνα (δε θέλουν να τους πεθάνει στα χέρια τους).
Άβαταρ μέλους
By PeterPan
#619525 Ο Sknipper έχει περισσότερη εμπειρία με ελληνικό δημόσιο σύστημα. Δεν μπορώ να εκφέρω απόψη.

Θα σου πω 2-3 συμβουλές. Να έχει αντιθρομβωτικές κάλτσες από τώρα κ αντιθρομβωτικές ενέσεις. Να τρώει καλά κ να πίνει αρκετά. Επίσης να του σηκώνετε τον θώρακα ώστε να μην ξαπλώνει συνεχώς κ να κάνει training με εισπνοές-εκπνοές. Επίσης να μην του βάλουν ουροκαθετήρα, ας του δώσουν πάπια. Ουροκαθετήρα όταν χειρουργηθεί κ 1-2 μέρες μετά.


< >
Άβαταρ μέλους
By dekouk
#619531 Περαστικά κ από εμένα σε όλους...
Για το χρόνο επέμβασης να καταθέσω κ εγώ την εμπειρία μου. Αυτοί που τα παίρνουν τα φακελάκια είναι γνωστοί στο χώρο..., όπως κ οι καλοί χειρουργοί δηλαδή τα καλά χερια(που είναι πολύ σημαντικό).
Ημέρα χειρουργείου είναι σχετικό.. Στη Θεσσαλονίκη έκανε ολική ΙΣΧΙΟΥ γνωστή το μεσημέρι ενώ το έσπασε το πρωί.. Από την άλλη μερικά νοσοκομεία έχουν αληθινά θέματα πχ με αναισθησιολόγους οπότε κάποιες επεμβάσεις πάνε πίσω. Ας έχει από τώρα την δική του περπατούρα για την κινητοποίηση την επόμενη του χειρουργείου. Για το σπίτι υπολόγιζε ένα ανυψωτικό τουαλέτας κ 4 ξύλινους τακους να ανυψώσεις το κρεβάτι για να σηκώνεται εύκολα ο ασθενής κ για προφύλαξη να μην το βγάλει. Αν δεν έχει άλλα προβλήματα υγείας κ ήταν περιπατητικός κ όχι υπέρβαρος, χειρουργηθεί σωστά κ κινητοποιηθεί σωστά θα είναι γρήγορα λειτουργικός κ θα είναι περιττή η νοσηλεία σε κέντρο αποκατάστασης..
Αν υπάρχουν απορίες κ ερωτήσεις εδώ είμαι :)

Περαστικά κ πάλι σε. Όλους

< Note >
Άβαταρ μέλους
By Dimsabas
#619538 Μιας και σας βρήκα εύκαιρους, να πω και γω την απορία μου. Παρουσιάστηκε μετεγχειρητική κήλη και μπήκε πλέγμα. Αν υποθέσουμε ότι το πλέγμα είναι άριστης ποιότητος (γιατί έχω ακούσει ότι δεν είναι όλα) κι ο ιατρός εξαιρετικός στη δουλειά του (αφού όλα έγιναν στο μάλλον καλύτερο κι ακριβότερο νοσοκομείο της χώρας από ιατρό με εξαιρετική φήμη) κι ο ασθενής τηρήσει στο έπακρο τις οδηγίες ανάρρωσης, τι πιθανότητες υπάρχουν να παρουσιαστεί πρόβλημα κήλης στο μέλλον;
Μιλάμε για άνθρωπο με αθλητικό τρόπο ζωής. Τρέξιμο, ποδήλατο, κολύμπι, καγιάκ, πεζοπορίες.
Οι γνώμες που έχουμε ακούσει μέχρι στιγμής είναι ότι στο δίμηνο μπορεί να ξεκινήσει άρση βαρών με τον Πύρρο Δήμα. Εννοείται βέβαια ότι το δίμηνο θα επεκταθεί, όποιος καεί στον χυλό, φυσάει και στο γιαούρτι (αφού η μετεγχειρητική κήλη παρουσιάστηκε 4-5 μήνες μετά την επέμβαση ενώ το συνιστώμενο διάστημα προσοχής ήταν ένας μήνας). Δεν υπάρχουν προφανώς τέτοιες βλέψεις (για άρση βαρών) αλλά για μια φυσιολογική αθλητική ζωή = υπερβολική για το 95% των σύγχρονων Ελλήνων.
Ευχαριστώ για τον χρόνο σας.
Άβαταρ μέλους
By pro
#619540 Από αντίστοιχες περιπτώσεις φίλων, κήλη στο ίδιο σημείο είναι απίθανο να ξαναβγει. Το δίμηνο το βλέπω αισιόδοξο - όχι από ιατρικής απόψεως (δεν είμαι γιατρός άλλωστε) αλλά από ψυχολογικής. Μόνος σου δλδ θα "κρατιέσαι". Επίσης έχω ακούσει περιπτώσεις που μικροενοχλήσεις επέμεναν για αρκετά μεγαλύτερο διάστημα, χωρίς όμως να δημιουργήσουν κάποιο πρόβλημα.
Άβαταρ μέλους
By kovathe
#619546 Νομιζω αν έχεις προδιάθεση για κήλες είναι πολύ πιθανό να ξαναβγάλεις.

< >