Μου το ελεγαν και δεν το πιστευα, τί ακους την Τορι Αμος τί τον Saxon 747 σε καραοκε δεν μπορεις να καταλαβεις την διαφορα. Πρεπει να το ζησετε αυτο, ερμηνεια ζωης.
Κυκλοφόρησε 34 χρόνια σαν σήμερα. Από τα πρώτα που αγόρασα. Τι ζημιά όταν άκουσα πρώτη φορά την εισαγωγή του "Where the streets have no name" !!!
Ή και όχι. Δεν κόβονται έτσι εύκολα τα χούγια
pro έγραψε:https://www.youtube.com/watch?v=0DYiLcdze3Y
Κυκλοφόρησε 34 χρόνια σαν σήμερα. Από τα πρώτα που αγόρασα. Τι ζημιά όταν άκουσα πρώτη φορά την εισαγωγή του "Where the streets have no name" !!!
To έχω ακούσει (και συνεχίζω να το ακούω) 100άδες φορές. Δεν υπάρχει μέτριο τραγούδι σε όλο το άλμπουμ. Kατά την προσωπική μου γνώμη είναι όλα μικρά αριστουργήματα, και όλα μιλάνε για ενδιαφέροντα πράγματα, παράδειγμα φέρνω το Mothers of the Disappeared. και είναι σίγουρα για μένα ο καλύτερός τους δίσκος.
Ξέρω επίσης πως πολλοί δεν θέλουν ούτε να τους ακούσουν, αλλά ΟΚ, δεν θ'αρέσουμε σε όλους.
https://www.protoporia.gr/ferey-caryl-m ... 50764.html
Προτείνεται, είναι εξαιρετικό μυθιστόρημα που μας πληροφορεί και για τα εγκλήματα της δικτατορίας της Αργεντινής.
Anonymous Founder έγραψε:Ξέρω επίσης πως πολλοί δεν θέλουν ούτε να τους ακούσουν, αλλά ΟΚ, δεν θ'αρέσουμε σε όλους.
Νομίζω αυτό οφείλεται στην πορεία τους μετά από αυτό το άλμπουμ.
< Note >
Βοσκός από τους λίγους, κρίμα για τον Edge που είναι πολύ καλός μουσικός.