Τεχνικά θέματα. Προβλήματα, προτάσεις, λύσεις, βελτιώσεις.
Άβαταρ μέλους
By sknipper
#300 Για λάδια κινητήρων, κιβωτίων, διαφορικών κλπ.

Όπου συχνάζουν υποστηρικτές λεπτών λαδιών (δώστε 0-20 στο λαό) αλλά και παχιών λαδιών (10-40 για όλους και 10-60 για τους πιο ζωηρούς)....

Προφανώς, αν κρίνουμε από το διεθνές ενδιαφέρον και τα εξειδικευμένα fora το θέμα έχει πολλά μυστικά και σηκώνει πολλή συζήτηση.
Άβαταρ μέλους
By sknipper
#2222 Λάδια, λάδια ψιλά, λάδια χοντρά, λάδια με πρόσθετα, λάδια μαύρα, λάδια με κατακάθια….
Το παρακάτω σεντόνι εξηγεί κάποια πράματα χωρίς πολλή επιστημονική ορολογία και βαρετά νομικίστικα.

Βασικές έννοιες
Το λάδι είναι λιπαντικό. Δημιουργεί λεπτό φίλμ ανάμεσα σε επιφάνειες (κυρίως μεταλλικές στην περίπτωση των κινητήρων) ώστε να μην υπάρξει επαφή και τριβή μεταξύ τους. Έχει κι άλλους ρόλους που θα δούμε πιο κάτω.
Η ισχύς του λιπαντικού φίλμ είναι αυτό που θα προστατεύσει τον κινητήρα μας. Εξαρτάται πολύ από την ποιότητα και τη ρευστότητα. Βέβαια αν ήταν έτσι απλά τα πράγματα θα λέγαμε φέρε το πιο παχύ λάδι για την καλύτερη προστασία και τέρμα….. Δεν πάει έτσι όμως για αυτό και γράφω το σεντόνι!
Αυτή η ρευστότητα είναι που ονομάζεται ιξώδες και αποτελεί βασικότατο χαρακτηριστικό ενός λαδιού. Υπάρχουν και διάφοροι τρόποι μέτρησης αλλά υπάρχει κι ένα τεράστιο πρόβλημα, ότι δεν είναι σταθερή και αυτό μας κάνει τη ζωή δύσκολη. Σε κανονικές συνθήκες τα λάδια αυτοκινήτου είναι παχύρρευστα αλλά καθώς ζεσταίνονται γίνονται πιο ρευστά.
Αν χρησιμοποιήσουμε ένα λάδι 30άρι θα είναι πολύ παχύ για την κρύα εκκίνηση και πολύ λεπτό σε ζέστη με ζόρια. Θέλουμε ένα λάδι που να είναι σχετικά λεπτό κρύο αλλά να μην λεπταίνει πολύ όταν ζεσταίνεται. Θέλουμε δηλαδή ένα λάδι πολύτυπο (multigrade).

Ονοματολογία
Τα λάδια των αυτοκινήτων πλέον είναι πολύτυπα και έχουν σύνθετη ονομασία. Ποιο ιξώδες θα χρησιμοποιήσουμε για να τα ονομάσουμε; Αποφασίστηκε να χρησιμοποιούμε 2 τιμές, μία για το ιξώδες στους 0 και μία στους 100 βαθμούς Κελσίου.
Έτσι λοιπόν ονομάζουμε ένα λάδι 5W-30 όταν κρύο είναι σαν λάδι με ιξώδες 5 σε κανονικές συνθήκες και όταν το ίδιο λάδι στους 100 είναι σαν 30 σε ΚΣ.
Βέβαια η πρώτη τιμή η κρύα δεν είναι ακριβώς έτσι οπότε δεν είναι συγκρίσιμη (εξαρτάται και από την άλλη τιμή) αλλά ας το ξεπεράσουμε. Η ζεστή τιμή όμως είναι πιο «αξιόπιστη» και συγκρίσιμη. Οπότε ένα 0 ή 5 ή 10 W-30 στους 100 βαθμούς θα είναι πρακτικά το ίδιο σε ρευστότητα (βασικά το 30άρι και κάθε άλλη τιμή έχει ένα εύρος ρευστοτήτων οπότε έχουμε πιο λεπτά και πιο παχιά 30άρια κοκ)

Στο ποστ που ακολουθεί περιλαμβάνεται πίνακας με το εύρος ρευστοτήτων.

Ακολουθεί μεγάλη συνέχεια που θα έρχεται σε δόσεις... (ευτυχώς έγραψε κι άλλος σεντόνι οπότε το δικό μου θα βγει πιο μικρό).
Άβαταρ μέλους
By IOANNIS
#3819 Αξιολόγηση Λαδιών (Μηχανέλαια)

Η Αξιολόγηση των λαδιών που ως αποτέλεσμα θα έχει και την επιλογή του καλύτερου είναι μια δύσκολη υπόθεση και πρέπει να λαμβάνονται πολλοί παράγοντες που παίζουν έμμεσο ή άμεσο ρόλο στο τελικό αποτέλεσμα όπου αλλάζουν τα κριτήρια επιλογής όπως για παράδειγμα το οδηγικό στυλ του Οδηγού και η συνήθη χρήση του αυτοκινήτου.

Τα λάδια όπως όλοι γνωρίζουν χωρίζονται στις παρακάτω κατηγορίες :

    • Ορυκτέλαια
    • Ημισυνθετικά, Συνθετικής βάσης
    • Συνθετικά
    • Αμιγώς Συνθετικά ή 100% Συνθετικά

Και κατά API εν συντομία :

    • Groups I, Ορυκτέλαια
    • Groups II, Ορυκτέλαια
    • Group III, Ημισυνθετικά ή Συνθετικής Βάσης ή Συνθετικά λάδια
    • Group IV, Συνθετικά λάδια, PAOs
    • Group V, Χωρίς συγκεκριμένη περιγραφή
    • Group VI, Συνθετικά λάδια, PIOs

Image

Όπως βλέπουμε και στο παραπάνω πίνακα κατάταξης βασικών ελαίων κατά API κάνει αναφορά για την λέξη Συνθετικά και λέει :

• Η λέξη «Συνθετικό» δεν αποτελεί μέρος της ταξινόμησης κατά API
• «Συνθετικό» είναι όρος Marketing και όχι Τεχνικός όρος

Marketing ονομάζεται το τμήμα μια επιχείρησης που ασχολείται με τη εμπορική εκμετάλλευση των προϊόντων σε θεωρητικό και πρακτικό επίπεδο

Στην Γερμανία και Ιαπωνία απαγορεύεται να λέγονται Συνθετικά τα λάδια της Group III
Στη Βόρεια Αμερική, μετά από απόφαση, το 1999, από το Εθνικό Διαφημιστικό Τμήμα του Better Business Bureau επιτρέπει στην ομάδα βασικών ελαίων ΙΙΙ να θεωρούνται ως συνθετικά.

Αυτό προέκυψε έπειτα από δικαστήριο στο οποίο συνεπλάκησαν οι Mobil και Castrol.

Η Castrol που είχε σε κυκλοφορία το Castrol Syntec (PAO) άλλαξε το βασικό λαδί και από PAO το αντικατέστησε με ένα Ορυκτέλαιο το οποίο είχε υποστεί επεξεργασία τύπου Hydrocracking, Υδρογονοπυρόλυση.

Η Mobil κάνοντας διάφορα τεστ ανακάλυψε την αλλαγή αυτή και πήγε την Castrol στα δικαστήρια με το ισχυρισμό ότι λάθος διαφήμιζαν το προϊόν ως Συνθετικό μια που το βασικό λάδι προέρχονταν από το Πετρέλαιο.

Η θέση της Mobil στο δικαστήριο ήταν ότι «Συνθετικό λαδί είναι κάτι που ο άνθρωπος έχει φτιάξει στο εργαστήριο με συγκεκριμένες προδιαγραφές οι οποίες δεν είναι δυνατόν να βρεθούν στη Φύση με αυτόν τον τρόπο».

Η θέση της Castrol ήταν ότι «Η Επεξεργασία την οποία το λάδι έχει υποστεί το έχει κάνει τόσο εξευγενισμένο που τίποτε πλέον δεν του ομοιάζει στη Φύση»

Επειδή η API δεν μπορούσε να διατυπώσει έναν καλό προσδιορισμό της έννοιας «Συνθετικό» το δικαστήριο έκανε δεκτή την θέση της Castrol.

Το δια ταύτα είναι ότι το περιθώριο κέρδους ήταν πολύ μεγάλο στα Συνθετικά Hydrocracking λάδια σε σχέση με τα Αμιγώς Συνθετικά με την ίδια τιμή πώλησης.

Στην πλειοψηφία τους τα Μηχανέλαια που κυκλοφορούν στην Αγορά για τα σύγχρονα επιβατικά αυτοκίνητα είναι :

    • Groups II, Hydrocracked
    • Groups III, Hydrocracked
    • Group IV, PAOs

Οι Εστέρες που ανήκουν στην Group V δεν χρησιμοποιούνται σαν Βασικά λάδια αλλά σαν πρόσθετα βελτιωτικά λόγο κόστους παραγωγής.

Στο θέμα της αξιολόγησης τώρα τα Αμιγώς Συνθετικά υπερτερούν σε σχέση με τα υπόλοιπα.
Έπειτα έρχονται τα Groups III, Hydrocracked και στην τελευταία θέση τα Groups II, Hydrocracked.

Στα Ημισυνθετικά, Συνθετικής βάσης αναφερόμενοι στα μίγματα Συνθετικών λαδιών με Ορυκτέλαια δεν μπορούμε με βεβαιότητα να απαντήσουμε εάν δεν γνωρίζουμε την αναλογία του μίγματος αλλά σίγουρα ένα Ημισυνθετικό από PAO και Groups III, Hydrocracked υπερτερεί έναντι ενός Groups III, Hydrocracked και «με κάποιο άλλο» υποδεέστερο.

Επίσης οι Εταιρείες δεν ανακοινώνουν την σύσταση των Λιπαντικών εκτός και αν πρόκειται για 100% PAO και οι λόγοι είναι προφανείς.

Εάν ψάξουμε στο Internet μπορούμε να βρούμε το βασικό λάδι σε κάποια Λιπαντικά όπως τα παρακάτω :

    • Amsoil XL (XLF), Group III/Hydrocracked
    • Amsoil (ASL), Group IV/PAO
    • Mobil 1, Group IV/PAO
    • Pennzoil Synthetic, Group II/Hydrocracked
    • Valvoline SynPower, Group III/Hydrocracked
    • Castrol Syntec, Group III/Hydrocracked
    • Quaker State Full Synthetic, Group III/Hydrocracked
    • Dexelia Ultra, Group III/Hydrocracked

Πέραν όμως από την Σύσταση του λαδιού το μόνο που μπορεί να μας βοηθήσει στην αξιολόγηση είναι τα διάφορα τεστ που υπόκεινται τα λάδια για την ταξινόμηση τους από την API και την ACEA όπου πολλά από τα αποτελέσματα των μετρήσεων αυτών, είτε πρόκειται για εργαστηριακές μετρήσεις Φυσικοχημικές ή Μηχανικές, ανακοινώνονται από τις Εταιρείες στο Internet.

Ένα λάδι είναι καλύτερο από ένα άλλο εάν κατά API ή/και ACEA έχει ταξινομηθεί σε μεγαλύτερη κατηγορία.

Εικόνα

Εικόνα

Άρα ένα λάδι API SM είναι καλύτερο από ένα API SL
Επίσης ένα λάδι API SM - ACEA A5/B5 είναι καλύτερο από ένα API SL - ACEA A5/B5

Τα πιο συνηθισμένα αποτελέσματα μετρήσεων που ανακοινώνονται είναι τα παρακάτω :

• Kinematic Viscosity @ 100°C, cSt (ASTM D445)
• Kinematic Viscosity @ 40°C, cSt (ASTM D445)
• Viscosity Index (ASTM D2270)
• Cold Crank Simulator Apparent Viscosity (ASTM D5293)
• Δείκτες λαδιού Flash Point, Fire Point, Cloud Point, Acid number
• Four-Ball Wear Test (ASTM D4172)
• Noack Volatility (ASTM D5800)
• High Temperature/High Shear (ASTM D4683)
• Total Base Number

• Kinematic Viscosity @ 100°C, cSt (ASTM D445)
• Kinematic Viscosity @ 40°C, cSt (ASTM D445
)


Για να γίνει κατάταξη του Λιπαντικού απαραίτητο είναι να υπολογιστεί το Κινηματικό Ιξώδες στους 100°C.

Το Κινηματικό Ιξώδες στους 40°C είναι απαραίτητο για να υπολογίσει ο Δείκτης Ιξώδους ή Viscosity Index (VI).

Από μελέτες που έχουν γίνει το Ιδανικό Κινηματικό Ιξώδες έχει τιμή 10 cSt ανεξαρτήτως θερμοκρασίας.

Αυτό όμως στην πράξη δεν είναι εφικτό να επιτευχτεί με οποιοδήποτε λάδι.

Έτσι ο στόχος είναι το Κινηματικό Ιξώδες του λαδιού να έχει αυτήν την τιμή στην Θερμοκρασία λειτουργίας του κινητήρα όπου θεωρητικά είναι 100 °C θερμοκρασία στο λάδι.

Όσο πιο χαμηλό είναι το Κινηματικό Ιξώδες στους 40°C τόσο λιγότερες φθορές προκαλούνται λόγο τριβής στα λιπαινόμενα μέρη του κινητήρα μέχρι να έρθει σε θερμοκρασία λειτουργίας μετά από την εκκίνηση του αυτοκινήτου.

Δεν μπορούμε όμως να πούμε κάτι αντίστοιχο για την τιμή του Κινηματικού Ιξώδες στους 100°C.

Εάν πιέζουμε το αυτοκίνητο η θερμοκρασία του λαδιού ξεπερνά τους 100°C και εάν το κινηματικό ιξώδες έχει 10 cSt στους 100°C όσο αυξάνεται η θερμοκρασία πέραν των 100°C η τιμή του κινηματικού ιξώδες χαμηλώνει επικίνδυνα, κάτω από 10 cSt, που θα έχει σαν αποτέλεσμα να έχουμε εκτεταμένες φθορές εάν παραμείνουμε για πολύ ώρα σε αυτήν την θερμοκρασία λαδιού.

Εάν οι συνθήκες λειτουργίας ή η καταπόνηση/χρήση του αυτοκίνητου το κάνουν να λειτουργεί σε θερμοκρασίες μεγαλύτερες των 100°C π.χ. 110°C τότε το λάδι πρέπει να έχει πάνω από 10 cSt κινηματικό ιξώδες στους 100°C π.χ. 12 cSt έτσι ώστε στους 110°C να έχει τιμή πολύ κοντά στο 10 ή 10 cSt που είναι το ιδανικό.

Με λίγα λόγια καλύτερο λιπαντικό είναι αυτό που στις συνήθεις συνθήκες λειτουργίας και την αντίστοιχη θερμοκρασία που ποικίλει από π.χ. 90 έως 110 το κινηματικό ιξώδες του λιπαντικού έχει τιμή 10 cSt ή παραπλήσια.

Κινηματικό Ιξώδες, Kinematic Viscosity

Κινηματικό Ιξώδες (ν) (Kinematic Viscosity), Μονάδα Μέτρησης centiStoke, cSt ή mm²/s

Το Κινηματικό Ιξώδες ενός ρευστού είναι το Δυναμικό Ιξώδες διαιρεμένο με την Πυκνότητα του ρευστού.

Η πιο συνηθισμένη Μονάδα Μέτρησης είναι το centiStoke, cSt ή mm²/s με την παρακάτω ισοδυναμία :
1 m²/s=1000000 cSt=10⁶ cSt


Δυναμικό Ιξώδες, Dynamic Viscosity

Δυναμικό Iξώδες (μ) ή απλά Iξώδες (Dynamic Viscosity), Μονάδα Μέτρησης cP ή mPa·s

Δυναμικό Ιξώδες ενός ρευστού είναι η αντίσταση που αντιλαμβανόμαστε, που προβάλει, το ρευστό (λόγο διάτμισης) όταν αυτό βρίσκεται μεταξύ δύο τριβόμενων με σχετική ταχύτητα επιφανειών.

Δυναμικό Ιξώδες ενός ρευστού ισούται με την διατμητική τάση (κοινώς και πίεση) που εφαρμόζεται σε αυτό προς τον ρυθμό διάτμησης του.

Η Μονάδα Μέτρησης είναι το Pa.s (Pa=Pascal, s=second,δευτερόλεπτο, τελεία "."=επί)
Στα λιπαντικά χρησιμοποιείτε μια ανάλογη μονάδα το mPa.s (m=milli=10ˉ³).
Εναλλακτική Μονάδα είναι το centiPoise (cP) όπου 1cP=0,01 P (Poise)= 10ˉ³Pa.s=1 mPa.s

Viscosity Index (VI)

Το Viscosity Index (VI) ή Δείκτης Ιξώδους έχει άμεση σχέση με την διαφορά του Κινηματικού Ιξώδους στις Θερμοκρασίες 100 ° και 210 ° βαθμοί Fahrenheit, ή 40 °C και 100 °C.

Όσο η διαφορά μικραίνει τόσο μεγαλύτερος είναι και ο Δείκτης και καλύτερο είναι το Λιπαντικό.

Η Διάφορα Δεικτών Ιξώδους δύο Λιπαντικών όμως δεν αντιστοιχεί και αντίστοιχα/ανάλογα στο πόσο καλύτερο είναι το ένα από το άλλο.

Σαν γενική οδηγία καλό είναι το λιπαντικό που χρησιμοποιούμε να έχει Δείκτη μεγαλύτερο του 160.

Εάν δεν αναφέρεται ο Δείκτης Ιξώδους μπορούμε κάνοντας χρήση του παρακάτω συνδέσμου να το υπολογίσουμε εάν φυσικά γνωρίζουμε το κινηματικό ιξώδες στους 40 °C και 100 °C.


Τα μη Αμιγώς Συνθετικά Λάδια, δηλαδή

• Groups I, Ορυκτέλαια
• Groups II, Ορυκτέλαια
• Group III, Ημισυνθετικά ή Συνθετικής Βάσης ή Συνθετικά λάδια

περιέχουν VII δηλαδή Βελτιωτικά του Δείκτη Ιξώδους.

Τα VII είναι Πολυμερή που έχουν σαν γενική Ιδιότητα να μεταβάλλουν την πυκνότητας τους αντιστρόφως ανάλογα απ΄ότι τα λιπαντικά.

Δηλαδή όσο αυξάνεται η θερμοκρασία αυξάνεται και η πυκνότητα τους ενώ η πυκνότητα του βασικού λαδιού μικραίνει.

Η προσθήκη στο Λάδι μεταβάλει την πυκνότητα του μίγματος και κατά συνέπεια του Κινηματικού Ιξώδους που είναι και το ζητούμενο στην Λίπανση με στόχο αυτό να είναι στα επιθυμητά όρια στους 100°C σύμφωνα με το τύπο του λαδιού όπως βλέπουμε στον παρακάτω πίνακα :

Εικόνα

Τα Αμιγώς Συνθετικά Λάδια περιέχουν ελάχιστα Βελτιωτικά του Δείκτη Ιξώδους και αυτό είναι ένα πλεονέκτημα για αυτά.

Όταν τα Βελτιωτικά του Δείκτη Ιξώδους που περιέχει ένα Λιπαντικό καταστραφούν τότε το λάδι χάνει το πλεονέκτημα που είχε στις υψηλές θερμοκρασίες και το κινηματικό Ιξώδες στους 100°C μικραίνει σε τέτοιο βαθμό όπου γίνεται ακατάλληλο πλέον και χρειάζεται άμεση αντικατάσταση το Λιπαντικό.

Αυτό είναι ένας Λόγος όπου στα Ορυκτέλαια προτείνεται αντικατάσταση σε λιγότερα διανυθέντα χιλιόμετρα σε σχέση με τα Αμιγώς Συνθετικά.

Δείκτης Λαδιού TBN & Οξείδωση


Ο δείκτης λαδιού «TBN» προέρχεται από τα αρχικά των λέξεων «Total Base Number».

Είναι Μέτρηση της Αλκαλικότητας των αποθεμάτων του λιπαντικού που συνδράμει στον έλεγχο της δημιουργίας οξέων κατά την διάρκεια της διαδικασίας της καύσης.

Όσο μεγαλύτερη είναι η Αλκαλικότητα του λιπαντικού του κινητήρα τόσο πιο αποτελεσματικό είναι στην παρεμπόδιση των αιτιών φθοράς από μόλυνση και μειώνει την διαβρωτική επίδραση των οξέων σε παρατεταμένη λειτουργία.

Καθώς τα Λιπαντικά υποβαθμίζονται οι φυσικές τους ιδιότητες, όπως το Ιξώδες, αλλάζουν και οδηγούν σε αύξηση της Τριβής και της Φθοράς. Η υποβάθμιση αυτή πρωτίστως οφείλεται στην οξείδωση του Βασικού Ελαίου του Λιπαντικού. Η οξείδωση οφείλεται στις ελεύθερες ριζικές επιθέσεις κατά της χημικής σύνθεσης του Βασικού Ελαίου που αποτελεί τουλάχιστον το 80% του Λιπαντικού ενώ το υπόλοιπο αποτελείτε από Πρόσθετα.

Για την καταπολέμηση της Οξείδωσης του λαδιού χρησιμοποιούνται Αντιοξειδωτικά Πρόσθετα. Τα Αντιοξειδωτικά καταπολεμούν και τερματίζουν τις ελεύθερες ριζικές οξειδοαναγωγικές αντιδράσεις που επιτίθενται στους δεσμούς Άνθρακα-Υδρογόνου και καταστρέφουν το Βασικό Λάδι κατ' αυτό τον τρόπο δημιουργώντας υψηλότερα επίπεδα οξείδωσης και την απαίτηση επιπλέον Απορρυπαντικών και Διασκορπιστικών Πρόσθετων.

Τα απορρυπαντικά πρόσθετα δρουν όταν τα Αντιοξειδωτικά δεν ουδετεροποιούν/ αδρανοποιούν τα οξέα αποτελεσματικά.

Τα απορρυπαντικά πρόσθετα δεν επιτρέπουν τη δημιουργία των καταλοίπων της καύσης (εξανθρακώματα) εξουδετερώνοντας τα όξινα συστατικά και εμποδίζοντας ταυτόχρονα τον πολυμερισμό τους.

Τα διασκορπιστικά πρόσθετα διατηρούν σε διασπορά τις ουσίες που σχηματίζουν τη λάσπη μέσα στη μηχανή. Ενεργούν με το να απορροφούνται πάνω στην επιφάνεια των σωματιδίων της λάσπης εμποδίζοντας τα να σχηματίσουν συσσωματώματα μορίων.

Με τον τρόπο αυτό τα απορρυπαντικά και τα διασκορπιστικά πρόσθετα βοηθούν στη διατήρηση της καθαρότητας του κινητήρα και στην αποτροπή διαφόρων επικαθήσεων σε συνεχή αιώρηση, ούτως ώστε να είναι δυνατό το φιλτράρισμα τους ή η αποβολή τους από τον κινητήρα, όταν το λάδι αντικαθίσταται.

Ο δείκτης λαδιού «TBN» δεν μετράει την συσσώρευση των προϊόντων οξείδωσης ή των Αντιοξειδωτικών αλλά μετράει την συσσώρευση των Απορρυπαντικών Πρόσθετων που είναι παρόντα στο λιπαντικό που σκοπό έχουν την αδρανοποίηση των όξινων συστατικών που παράγονται λόγο χαμηλών επιπέδων Αντιοξειδωτικών.

Καθώς τα Απορρυπαντικά Πρόσθετα καταναλώνονται ο δείκτης λαδιού «TBN» μειώνεται.

Αυτός είναι ένας λόγος όπου ο υψηλός δείκτης λαδιού «TBN» μπορεί να μας οδηγήσει στην σκέψη ότι είναι καλύτερος ενώ στην πραγματικότητα είναι μια δήλωση ότι έχει υψηλότερα επίπεδα Απορρυπαντικών ενώ το Βασικό λάδι να οξειδώνεται γρηγορότερα από ένα λάδι με υψηλότερα επίπεδα Αντιοξειδωτικών.

Pour Point °C (°F) (ASTM D92)

Το Σημείο Ροής ή Pour Point είναι η θερμοκρασία -15°C πιο πάνω από την θερμοκρασία στην οποία το λιπαντικό δείχνει ακίνητο όταν το δοχείο που το περιέχει είναι κεκλιμένο για 5 δευτερόλεπτα δηλαδή η χαμηλότερη θερμοκρασία του λιπαντικού κατά την οποία το λιπαντικό διατηρεί ικανότητα ροής.

Αυτό δεν σημαίνει ότι το λιπαντικό μπορεί εύκολα να διοχετευτεί μέσω άντλησης σε αυτή την θερμοκρασία αλλά ότι το λιπαντικό ενεργεί/συμπεριφέρεται σαν υγρό.

Σε κάθε λιπαντικό όπου τα Πρόσθετα Ταπείνωσης του Σημείου Ροής είναι απαραίτητα, όπως στα ορυκτέλαια, το Σημείο Ροής θα αυξάνει ελαφρός προς τα πάνω σε κάθε κρύα εκκίνηση λόγω χαμηλής θερμοκρασίας και λόγο χρήσης αυτών.

Στα Αμιγώς Συνθετικά λάδια δεν χρησιμοποιούν Πρόσθετα Ταπείνωσης του Σημείου Ροής ή χρησιμοποιούν ελάχιστα (ποσοτικά) με αποτέλεσμα αυτά να κρατάνε το Σημείο Ροής σταθερό για περισσότερο χρονικό διάστημα σε αντίθεση με τα μη.

Χαμηλότερο Σημείο Ροής προσφέρει και καλύτερη προστασία σε κρύα εκκίνηση σε θερμοκρασίες γύρω στους 0 °C και κάτω μια που το λιπαντικό εμφανίζει και μεγαλύτερη ικανότητα άντλησης και ροής (μικρότερο Low temperature pumping viscosity with no yield stress).


High Temperature/High Shear (ASTM D-4683)

Δοκιμή υψηλής θερμοκρασίας/υψηλής διάτμησης (ASTM D-4683):

Η δοκιμή υψηλής θερμοκρασίας/υψηλής διάτμησης μέτρα το ιξώδες ενός λιπαντικού κάτω από αντίξοες συνθήκες υψηλής θερμοκρασίας και διάτμησης που μοιάζουν με τις συνθήκες των εδράνων υπό υψηλό φορτίο στους κινητήρες εσωτερικής καύσης. Για να αποφευχθεί η φθορά των ρουλεμάν/εδράνων, είναι σημαντικό για ένα λιπαντικό να διατηρήσει το ιξώδες του κάτω από αυτές τις συνθήκες λειτουργίας.

Η ελάχιστη θερμοκρασία δοκιμής είναι 150°C και το ελάχιστο ιξώδες του λιπαντικού κυμαίνεται από 2,6 cP έως 3,7 cP ανάλογα τον τύπο του λιπαντικού σύμφωνα με τις προδιαγραφές SAE J300.

Μεγαλύτερο νούμερο Ιξώδες σε σχέση με το ελάχιστο σημαίνει ότι το λιπαντικό προσφέρει μεγαλύτερη προστασία/λιγότερη φθορά.

Image


Four Ball Wear Test ASTM D4172

Δοκιμή φθοράς τεσσάρων βόλων (ASTM D4172)

Η Δοκιμή φθοράς τεσσάρων βόλων (μπίλιες ρουλεμάν) αξιολογεί την φθορά των λιπαντικών σε συνθήκες κύλισης χάλυβα σε χάλυβα.

Τρεις μεταλλικές μπίλιες εμπλέκονται μαζί και καλύπτονται με το λιπαντικό δοκιμής, ενώ μια τέταρτη περιστρεφόμενη μπίλια πιέζεται σε αυτούς. Η επαφή μεταξύ τους παράγει συνήθως ένα σημάδι φθοράς, η οποία μετράται και καταγράφεται.

Η δοκιμή εκτελείται σε 1.200 σ.α.λ. κάτω από 40 kgf/400 N φορτίο σε 167 º F (75 º C) για μία ώρα. Μετά τη μία ώρα δοκιμαστικής περιόδου, οι τρεις σταθερές μπίλιες πλένονται και τα σημάδια φθοράς μετρώνται στο πλησιέστερο ένα δέκατο του χιλιοστού. Στην συνέχεια γίνεται άλλη μια μέτρηση σε απόσταση 90 μοιρών κατά μήκος της φθοράς/σημάδι σε κάθε μπίλια. Ο μέσος όρος των έξι μετρούμενων σημαδιών σε χιλιοστά αναφέρεται ως μέση διάμετρος.

Όσο μικρότερη είναι η μέση διάμετρος τόσο υψηλότερο είναι το επίπεδο προστασίας κατά της φθοράς υπό συνθήκες κύλισης και πίεσης.

Image

Cold Crank Simulator (ASTM D-5293)

Προσομοίωση κρύας εκκίνησης (ASTM D-5293)

Η Προσομοίωση κρύας εκκίνησης καθορίζει το φαινομενικό ιξώδες του λιπαντικού σε χαμηλές θερμοκρασίες και υψηλά ποσοστά διάτμησης.

Το Ιξώδες του λιπαντικού υπό αυτές τις συνθήκες είναι άμεσα συνδεδεμένο με τις πρώτες στροφές του κινητήρα και την ικανότητα εκκίνησης.

Όσο χαμηλότερο είναι το ιξώδες του λιπαντικού στην θερμοκρασία δοκιμής τόσο πιο εύκολα ο στροφαλοφόρος/εκκεντροφόρος άξονας στον κινητήρα μπορεί να περιστραφεί και να εκκίνηση το μοτέρ.

Το ιξώδες αυτό ανάλογα την θερμοκρασία δοκιμής, -10°C έως -35°C, καθορίζει και την ταξινόμηση του κατά SAE J300.

Image


Δείκτες λαδιού Flash Point, Fire Point, Cloud Point, Acid number

Δείκτης λαδιού Flash Point

Flash Point είναι η θερμοκρασία του λαδιού κατά την οποία το λάδι για σύντομο χρονικό διάστημα αναφλέγεται αλλά ή φλόγα δεν διατηρείται.

Δείκτης λαδιού Fire Point

Fire Point είναι η θερμοκρασία του λαδιού κατά την οποία το λάδι αναφλέγεται και η φλόγα διατηρείται.

Δείκτης λαδιού Cloud point

Το Cloud point είναι η θερμοκρασία στην οποία τα διαλυμένα στερεά που περιέχει το λιπαντικό αρχίζουν να σχηματίζονται/να παίρνουν μορφή και να διαχωρίζονται από το λιπαντικό και καθώς η θερμοκρασία πέφτει να δημιουργούν κρυστάλλους οι οποίοι φράζουν τα φίλτρα λαδιού.

Δείκτης λαδιού «Acid number»

Ο βαθμός οξύτητας (Acid number) είναι ο μέτρηση του ποσού του υδροξειδίου του καλίου που απαιτείται για την εξουδετέρωση των οξέων που περιέχονται σε ένα λιπαντικό.

Τα Οξέα σχηματίζονται καθώς το λιπαντικό οξειδώνεται με την πάροδο του χρόνου και την χρήση.

NOACK Volatility (ASTM D-5800)

Η δοκιμή μεταβολής όγκου/βάρους NOACK καθορίζει τον όγκο/βάρος του λιπαντικού που εκφράζεται ως ποσοστό μείωσης λόγο εξάτμισης σε υψηλές θερμοκρασίες λειτουργίας. Όσο το λιπαντικό εξατμίζεται το λιπαντικό γίνεται παχύτερο και βαρύτερο. Οι μεταβολές αυτές συμβάλλουν αρνητικά στην κυκλοφορία μέσω του συστήματος λίπανσης, στην οικονομία καυσίμου και στην κατανάλωση του λιπαντικού.

Το ανώτατο όριο, ως ποσοστό, απώλειας λιπαντικού (οι συνθήκες δοκιμής, θερμοκρασία και χρόνος καθορίζονται ανάλογα τον τύπο του λιπαντικού από την API & ACEA) καθώς οι προδιαγραφές γίνονται πιο αυστηρές ή/και οι απαιτήσεις αυξάνουν το όριο φθίνει και φυσικά μικρότερο ποσοστό σημαίνει καλύτερο λιπαντικό.
Τελευταία επεξεργασία από IOANNIS και 07 Σεπ 2014, 18:38, έχει επεξεργασθεί 1 φορά/ες συνολικά
Άβαταρ μέλους
By sknipper
#4345 Χαίρομαι πολύ που γράφτηκε το προηγούμενο (πιο επιστημονικό), έγραφα κι εγώ και με το να μπουν όλα αυτά μπορώ να μείνω εκεί που ήθελα (στα πιο απλά). Συνεχίζω λοιπόν.

Αναφερθήκαμε πιο πριν στο ιξώδες. Όμως υπάρχουν και άλλα κάμποσα πράματα που αναφέρονται σε κάθε κουτί λαδιού. Και αυτά χρειάζονται, είναι κάποια σχετικά με πιστοποίηση από οργανισμούς ή αυτοκινητοεταιρεία, άλλα σχετικά με το αν είναι συνθετικά, άλλα για το αν κάνουν για μακρά χρονικά διαστήματα αλλαγών (longlife), για καταλύτες, για DPF και άλλα…. Θα τα δούμε όλα πιο κάτω γιατί και αυτά χρειάζονται για να μας βοηθήσουν στην επιλογή μας.

Ρόλος-κατασκευή
Ας δούμε τι έχει να κάνει ένα λάδι, εκτός από τα λιπαίνει φυσικά και πως το πετυχαίνουμε.
Θέλουμε να είναι πολύτυπο, δηλαδή να αλλάζει το ιξώδες του καθώς ζεσταίνεται οπότε θα θέλει τα βελτiωτικά ιξώδους (VI: viscosity improvers)
Να μην αφρίζει (για να μην ρουφάει αέρα η αντλία λαδιού, αντιαφριστικά πρόσθετα), να προστατεύει τα μέταλλα από τη σκουριά να μεταφέρει θερμότητα (ψύξη αλλά και ομοιόμορφη θέρμανση κινητήρα), διατήρηση ανοχών στα κουζινέτα, σωστή λειτουργία συστημάτων πχ μεταβολής χρονισμού εκκεντροφόρων, βαλβίδων, να καθαρίζει από κατάλοιπα καύσης (απορρυπαντικά πρόσθετα) και άλλα.
Επίσης θέλουμε το πρωί μετά από μια βδομάδα διακοπές που έχει στραγγίξει το λάδι ή μετά από αλλαγή λαδιών αν έχει φύγει το λάδι και ακουμπήσουν τα μέταλλα να αντέξουν λίγο (πρόσθετα στεγνής τριβής για την κακιά ώρα).
Επίσης θέλουμε να κρατάει πολύ (βασικά να εξουδετερώνει το θειικό οξύ που δημιουργείται από το θείο (λίγο πια) στα καύσιμα στην κρύα καύση ή από το fuel dilution (όταν άκαυστο καύσιμο καταλήγει στο κάρτερ, πρόβλημα πιο συχνό σε «βελτίωση» με πρόγραμμα που εμπλουτίζει πολύ το μίγμα). Δηλαδή θέλουμε πολύ TBN είναι αυτό που εξουδετερώνει τα οξέα και από το οποίο σε μεγάλο βαθμό εξαρτάται και η αντοχή του σε χρόνο.

Έστω λοιπόν θέλω να φτιάξω ένα λάδι πχ 5W-30. Υπάρχουν πολλοί τρόποι να φτάσω σε τέτοιο ιξώδες από τους οποίους εξαρτάται η ποιότητα (σε διάφορους τομείς), το κόστος και η τελική τιμή.
Το λάδι είναι μίγμα βασικού λαδιού (base stock) και διαφόρων πρόσθετων. Οι συνταγές πολλές και μαγικές, κάθε πρόσθετο έχει το ρόλο του και κάθε λαδάς έχεις τις προτιμήσεις του στις συνταγές του.
Βασικό στοιχείο παίζει το βασικό λάδι. Που παραδοσιακά μπορεί να είναι ορυκτέλαιο ή συνθετικό. Μπορεί να ακούσετε για group I, II, III, IV, V, VI. Βασικά τα Ι δεν τα θέλουμε τα ΙΙ και τα ΙΙΙ είναι τα ορυκτέλαια και τα IV είναι που έχουν τα PAO πολυαλφαολεφίνες (το καλό πράμα, το συνθετικό). Το V είναι εστέρες αλλά δεν το θέλεις και πολύ, θέλεις όμως να έχει λίγο στα πρόσθετα. Οπότε ένα καλό συνθετικό θα είναι group IV/V. Δυστυχώς κανένας δεν μας λέει τι είναι το λάδι του και ο καταναλωτής προσπαθεί με βάση τα χαρακτηριστικά να μαντέψει! Ακόμα και τα Mobil 1 που επέμεναν συνθετικά φαίνεται ότι έχουν βάλι λίγο νερό στο κρασί τους ή πιο σωστά λίγο group 3 στο λάδι τους!

Το συνθετικό είναι καλύτερο σε όλα…. σχεδόν. Κι έτσι λέγαμε φέρε απλό, φέρε ημισυνθετικό (λίγο απόλα) ή πιάσε μου ένα συνθετικό γιατί έχω αυξημένες απαιτήσεις (ισχυρότερο φίλμ, μεγαλύτερη διάρκεια ζωής κλπ). Μετά έγιναν κάτι νομικές δίκες (Castrol vs Mobil) για το πόσο συνθετικό πρέπει να είναι για να το πείς συνθετικό το αποτέλεσμα της οποίας πρακτικά ήταν πείτε τα όπως θέλετε και έτσι όλοι τα λένε όλα συνθετικά και άντε βγάλε άκρη. Έχουμε τα ημισυνθετικά από κάτι ξεχασμένους, τα σκέτο συνθετικό ή συνθετικής βάσης, τα πλήρως συνθετικά, τα 100% συνθετικά και πάει λέγοντας. Και σαν να μην μας έφταναν αυτά βελτιώθηκαν οι τεχνικές και χημικά ξεκινώντας από ορυκτέλαιο μπορείς να φτιάξεις κάτι που μοιάζει πάρα πολύ με συνθετικό…. Αυτό τι είναι; Το ότι πολλά όχι και τόσο συνθετικά έχουν φτάσει να είναι σχεδόν όσο ικανά και τα συνθετικά μας μπερδεύουν περισσότερο και κάνει την επιλογή ακόμα δυσκολότερη.
Όλα καλά, φτιάξαμε το βασικό μας, βάζουμε μπόλικο απόλα κι είμαστε άρχοντες; Όχι βέβαια! Γιατί θα θέλαμε να έχει όσο το δυνατόν λιγότερα πρόσθετα και περισσότερο λάδι (αυτό κάνει τη λίπανση μην ξεχνιόμαστε). Και εκεί είναι ένα μεγάλο πλεονέκτημα του συνθετικού ότι είναι πιο ανθεκτικό και ικανό οπότε θέλει λιγότερα πρόσθετα.

Επιλογή λαδιού Προδιαγραφές – Καταλληλότητα
Ένα λάδι μπορεί να είναι πολύ καλό σε μετρήσεις κλπ αλλά αυτό δε σημαίνει ότι κάνει για τον κινητήρα μας.
Αξίωμα: Αυτός που σχεδίασε και έφτιαξε τον κινητήρα ξέρει καλύτερα από όλους τι λάδι θέλει.
Βέβαια αναφέρεται στα λάδια που υπήρχαν τότε οπότε σε παλιούς κινητήρες μπορεί να διατίθενται και άλλες επιλογές που αν και δεν είναι οι αρχικά προτεινόμενες καλύπτουν το πνεύμα και τις ανάγκες του κατασκευαστή. Συνήθως μάλιστα ο κατασκευαστής μπορεί να αλλάξει την πρότασή του λέγοντας ότι τα τάδε λάδια που είναι για τα τωρινά του μοντέλα υπερκαλύπτουν τις ανάγκες των παλαιότερων. Προσοχή όμως γιατί μερικές φορές όμως οι παλιοί κινητήρες θέλουν και παλιά (παλιών προδιαγραφών) λάδια. Γιατί αυτά μπορεί να έχουν κάποιες ουσίες που δεν έχουν τα σύγχρονα για λόγους περιβαλλοντικούς, αντοχής καταλυτών κλπ. Πολλοί κατασκευαστές έχουν φτιάξει τις δικές τους προδιαγραφές για τα δικά τους αυτοκίνητα (VW, Mercedes, BMW, Ford, GM κλπ) τις οποίες πρέπει να καλύπτουν τα λάδια που θα βάλουμε.
Με τις προτάσεις του κατασκευαστή δημιουργείται και μια άλλη παρεξήγηση, λάδι για χειμώνα και λάδι για καλοκαίρι. Αυτό είναι κατάλοιπο παλιών εποχών με παλιά λάδια και παλιά αυτοκίνητα. Στα σύγχρονα αυτοκίνητα το λάδια λειτουργούν μονίμως, χειμώνα καλοκαίρι μέσα σε ένα κουκούλι 85-100 ελεγχόμενο καλά από το ψυκτικό υγρό και τον θερμοστάτη. Οπότε χειμώνας καλοκαίρι μετά την εκκίνηση και το αρχικό ζέσταμα το ίδιο είναι για το λάδι. Και τα σύγχρονα καλά συνθετικά λάδια λειτουργούν ωραιότατα χειμώνα καλοκαίρι χωρίς να χρειάζονται αλλαγή.
Όμως καμιά φορά η χρήση δεν είναι η τυπική και μια διαφοροποίηση μπορεί να είναι σωστή κίνηση. Πχ κάποιος με Ferrari είδε ότι για τις χαλαρές συνθήκες οδήγησης που την κυκλοφορεί το πιο κατάλληλο λάδι ήταν 5-20 και αυτό έκανε με επιτυχία (δηλαδή πολλά χρόνια). Φυσικά είναι εντελώς ακατάλληλο αν σκοπεύεις να πας στην πίστα. Ο κατασκευαστής σκεπτόμενος τους τυπικούς πελάτες του οφείλει να βγάλει οδηγία για όλους.
Αν δεν έχουμε τέτοιους περιορισμούς έχουμε την κατάταξη κατά API και προτιμάμε την πιο σύγχρονη εκτός αν έχουμε λόγο (παλιό αυτοκίνητο, παλιά μέταλλα). Την εποχή που γραφόταν το παρόν η πλέον σύγχρονη ήταν η SN (προηγούμενες ήταν SG που την αναζητούν μερικοί με κλασικά αυτοκίνητα, SH, SL, SM).
Πιο πολύ σημασία όμως έχει μια άλλη κατάταξη κατά ΑCEA που μοιάζει σαν Α1-Α3-Α5 ή C1-3-5. Χρήση Α1 ή Α5 ενώ θέλει Α3 όσο καλό λάδι και να είναι θα είναι ακατάλληλο και μπορεί να είναι καταστροφικό και αντιστρόφως. Μερικοί όμως κινητήρες δέχονται από όλα.
Βέβαια για να λέει στο κουτί του λαδιού τι καλύπτει θα πρέπει ο λαδάς να έχει πληρώσει για τις δοκιμασίες κλπ και μερικοί κάπως περιθωριακοί και εξειδικευμένοι κατασκευαστές δεν το κάνουν. Συνήθως όμως τα λάδια τους υπερκαλύπτουν τις περισσότερες προδιαγραφές.

Μετρήσεις, χαρακτηριστικά
Οι διάφορες κουβέντες του καφενείου έβαλα αυτά και μια χαρά ή έβαλα τα άλλα που τα κατηγορείτε και δεν έγινε τίποτα κακό είναι ακριβώς αυτό, κουβέντες του καφενείου. Δεν είμαστε σε θέση να κρίνουμε ούτε από το χρώμα, ούτε από τον ήχο ούτε από κάτι άλλο την συνολική ποιότητα και αντοχή του λαδιού.
Καλό είναι ένα λάδι να μην κρίνεται από το πρώτο μόνο γέμισμα αλλά από το δεύτερο καθώς η αρχική αλληλεπίδραση με εναπομείναντα πρόσθετα από το προηγούμενο μπορεί να μην είναι ευνοϊκή.
Υπάρχουν στοιχεία μετρήσιμα σε ένα λάδι. Μερικά αναφέρονται σε μπροσούρες της εταιρείας άλλα είναι πιο δυσεύρετα. (αναφέρθηκαν στο προηγούμενο ποστ αναλυτικά)
- Ιξώδες ανά θερμοκρασία (υπολογίσιμο) και το HTHS (βασικά είναι ειδική μέτρηση του ιξώδους στους 150 βαθμούς και δείχνει αντοχή στα ζόρια). Κατά ACEA αποτελεί βασικό παράγοντα ταξινόμησης των λαδιών με όριο τα 3,5
- Θερμοκρασίες ροής, εξάτμισης κλπ Βασικά θέλουμε ένα λάδι που να κυλάει ακόμα και στους -40 και να μην εξατμίζεται ακόμα και στους 240….. λίγα τα καταφέρνουν τόσο καλά και το εύρος αυτό είναι ένα χαρακτηριστικό που ξεχωρίζει τα συνθετικά από τα «συνθετικά».
- Κατακάθια τα θέλουμε λίγα και μαλακά. Για αυτό μερικοί με τούρμπο προτιμάνε τα ημισυνθετικά με συχνότερη αλλαγή, αφήνουν πιο μαλακά κατακάθια όταν καίγονται όταν έχουν μείνει ακίνητα σε μια καυτή τουρμπίνα χωρίς να την φθείρουν.
- Εξάτμιση καλύτερα να την αποφεύγουμε, δεν πληρώνουμε λάδια για να τα χάνουμε στον αέρα. Συντελεστής NOACK, το θέλουμε χαμηλό, κάτω από 10% καλύτερα.
- ΤΒΝ είναι η ποσότητα βάσης που διατίθεται προς εξουδετέρωση των οξέων. Με τον καιρό λιγοστεύει και αποτελεί και ένδειξη αλλαγής. Το έχεις αυξημένο σε longlife λάδια αλλά και σε ντιζελόλαδα (που έχουν πιο πολύ θέμα με fuel dilution).
- Ισχύς φίλμ μετριέται με διάφορους τρόπους αλλά μερικοί δεν θεωρούνται σαν αντιπροσωπευτικοί του τρόπου φθοράς των λαδιών στον κινητήρα και για αυτό πολλοί δεν τους δίνουν σημασία.
- VI viscosity index (προσοχή ίδια αρχικά με τα viscosity improvers) έχει σχέση με την σταθερότητα του λαδιού σε μεταβαλλόμενες συνθήκες

Ανάλυση μτχ λαδιού (UOA used oil analysis)
Υπάρχουν διάφορα εργαστήρια που αναλαμβάνουν να μετρήσουν τα λάδια και να σχολιάσουν. Οι πληροφορίες που μπορεί κάποιος να αποκομίσει είναι πολλές μια και ανάλογα με τις ποσότητες των διαφόρων στοιχείων που θα μετρηθούν μπορεί να εκτιμηθεί μια διαρροή ψυκτικού, ζημιά σε κουζινέτα, εκκεντροφόρο, φίλτρο αέρα και να συστηθεί επιμήκυνση διαστημάτων αλλαγής.
Σχετικά με αλλαγή λαδιών σκεπτόμαστε ότι αφού η μεγαλύτερη φθορά γίνεται στα πρώτα λεπτά λειτουργίας ένα αυτοκίνητο που κάνει μεγάλες διαδρομές φθείρει λιγότερο τα λάδια του από άλλο που κάνει μικρές διαδρομές. Ή κάποιος που οδηγά πιο επιθετικά, ζει σε μέρος με πολλή σκόνη θα αλλάζει πιο συχνά. Πολλοί κατασκευαστές προτείνουν αλλαγή στα μισά χλμ σε τέτοιες συνθήκες (που πρακτικά αφορούν στους περισσότερους οδηγούς εν Ελλάδι…..).
Οπότε αλλάζουμε λάδια είτε: όποτε μας έρθει αυθαίρετα πχ στα 5-7,5-10-15.20+ χιλιάδες χλμ είτε όποτε μας το πει ο υπολογιστής του αυτοκινήτου (μερικά σύγχρονα συστήματα λαμβάνουν υπόψη τους όχι μόνο θερμοκρασίες, λίτρα καυσίμου, χρόνο, στροφές αλλά και ηλεκτρική αντίσταση και χωρητικότητα του λαδιού για να βγάλουν την απόφασή τους) είτε μία φορά το χρόνο (είτε μια φορά τα δύο χρόνια έλεγαν αλλά το γυρνάνε). Επίσης πολλοί που παλιά έλεγαν κάθε 20-30.000χλμ άρχισαν να αλλάζουν τροπάρι και να πηγαίνουν προς το 15-20.000χλμ.
Και μια λεπτομέρεια, τα μαύρα λάδια δεν δείχνουν απαραίτητα κάτι κακό. Συνήθως δείχνει καλή απορρυπαντική ιδιότητα του λαδιού, καθαρίζει καλά τα κατάλοιπα καύσης. Ειδικά αν μπει λάδι πιο απορρυπαντικό από το προηγούμενο το μαύρισμα μπορεί να επέλθει σε πολύ λίγα χλμ.

Ακολουθεί η κορύφωση, τελικά τι λάδια να βάλω;
Άβαταρ μέλους
By IOANNIS
#4371 Τριβή, Λίπανση, Λιπαντικά

Τριβή

Υπάρχουν δύο είδη Τριβής :

    Εσωτερική τριβή
    Εξωτερική τριβή

Εσωτερική τριβή ονομάζεται το φυσικό φαινόμενο που εμφανίζεται εσωτερικά στα στερεά, υγρά και αέρια.
Εξωτερική τριβή ονομάζεται το φυσικό φαινόμενο που εμφανίζεται/αναπτύσσεται μεταξύ δυο στέρεων επιφανειών.

Η Εξωτερική τριβή είναι χρήσιμη αλλά ταυτόχρονα και ανεπιθύμητη.
Χρήσιμη είναι π.χ όταν αποτελεί αρχή λειτουργίας «συσκευών» όπως η μετάδοση της κίνησης στον συμπλέκτη και ανεπιθύμητη στην λειτουργία άλλων όπως έδρανα, οδοντωτοί τροχοί κλπ εξαρτήματα μηχανών.

Η Εξωτερική Τριβή και οι ανεπιθύμητες παρενέργειες αυτής, θερμότητα-φθορά-απώλεια ισχύος, ευθύνονται για την μερική ή ολική καταστροφή του υλικού στις τριβόμενες επιφάνειες και μείωση της διάρκειας ζωής των εξαρτημάτων/μηχανημάτων.

Μηχανισμός της Εξωτερικής Τριβής

Οι επιφάνειες των στερεών μακροσκοπικά παρουσιάζουν πολλές ανωμαλίες κοινώς δεν είναι λείες ότι και επεξεργασία να έχουν υποστεί προς αυτήν την κατεύθυνση.

Οι ανωμαλίες αυτές στο μικροσκόπιο ομοιάζουν σαν το ορεινό μέρος του εδάφους, έχουν δηλαδή την μορφή «κορυφών» και «κοιλάδων»

Όταν λοιπόν δυο επιφάνειες έρχονται σε επαφή στην ουσία επαφή υπάρχει μόνο μεταξύ των κορυφών που προεξέχουν ή/και εισχωρούν στις κοιλάδες της άλλης επιφάνειας

Αποτέλεσμα της επαφής είναι πλαστικές παραμορφώσεις και ελαστικές παραμορφώσεις στα γειτονικά υποστρώματα. Κατά την πλαστική παραμόρφωση παράγεται θερμότητα

Όταν οι επιφάνειες έχουν σχετική κίνηση μεταξύ τους μηδέν η δύναμη που αναπτύσσεται μεταξύ τους ονομάζεται στατική τριβή ενώ στην αντίθετη περίπτωση, δηλαδή όταν υπάρχει ολίσθηση μεταξύ των εφαπτόμενων επιφανειών η δύναμη που αναπτύσσεται μεταξύ τους ονομάζεται τριβή ολίσθησης.
Η τριβή παράγει θερμότητα η οποία αυξάνει τη θερμοκρασία των συνδέσμων στα σημεία επαφής.

Αποτέλεσμα της τριβής και κατ’ επέκταση της θερμότητας που αναπτύσσεται είναι το σπάσιμο των κορυφών, των επιφανειών, που έρχονται σε επαφή και μεταφορά αυτών στις κοιλάδες. Το φαινόμενο αυτό ονομάζεται Φθορά

Η τριβή ευθύνεται για την απώλεια ισχύος πέραν της θερμότητας και η φθορά για την μερική ή ολική καταστροφή του υλικού στις τριβόμενες επιφάνειες και μείωση της διάρκειας ζωής των εξαρτημάτων/μηχανημάτων.

Η δύναμη που χρειάζεται για να υπερνικηθεί η τριβή μεταξύ δυο επιφανειών και να υπάρξει σχετική κίνηση ισούται με F= μ επί Ν.

F= δύναμη τριβής
Ν= Βάρος σώματος
μ= συντελεστής τριβής


Λίπανση, Λιπαντικό

Η παρεμβολή υλικού μεταξύ των τριβόμενων επιφανειών με σκοπό την μείωση του συντελεστής τριβής και κατ’ επέκταση της φθοράς ονομάζεται Λίπανση και το υλικό που παρεμβάλλεται Λιπαντικό.

Η Λίπανση και το Λιπαντικό αυξάνουν τον μηχανικό βαθμό απόδοσης και μέσο μείωσης των φθορών.

Τα Λιπαντικά ανάλογα την εφαρμογή που προορίζονται αναλαμβάνουν να επιτύχουν και άλλες λειτουργίες μέσω των ιδιοτήτων τους όπως :

    • Απαγωγή θερμότητας
    • Προστασία στις χαμηλές ή/και στις υψηλές θερμοκρασίες
    • Στεγανοποίηση
    • Αντικραδασμική Προστασία
    • Μετάδοση Ενέργειας
    • Αντιοξειδωτική Προστασία
    • Ηλεκτρική Μόνωση
    • Αφαιρέσει των Κατάλοιπων Καύσης

Οι ιδιότητες των λαδιών κρίνονται με διάφορες εργαστηριακές δοκιμές που αναφέρονται στις εκδόσεις της ASTM και του IP.
To IP, Institute of Petroleum, συνενώθηκε με το Institute of Energy αλλά οι εργαστηριακές δοκιμές/μέθοδοι συνεχίζονται να αποκαλούνται IP.
IP είναι πρότυπες μέθοδοι ελέγχου των λαδιών, αποδεκτές διεθνώς και συχνά τροποποιούμενες.


Είδη Λίπανσης

Ανάλογα με το είδος και το πάχος του στρώματος του λιπαντικού, διακρίνομε τα παρακάτω είδη λίπανσης:

    • Ρευστή λίπανση
      Είναι το πιο επιθυμητό είδος λίπανσης επειδή ο συντελεστής τριβής είναι μικρός και δεν υπάρχει μεγάλη φθορά.
      Το πάχος της λιπαντικής μεμβράνης είναι τέτοιο ώστε να εξασφαλίζει το τέλειο διαχωρισμό μεταξύ των τριβόμενων επιφανειών.
      Ανάλογα με το τρόπο που σχηματίζεται η λιπαντική μεμβράνη, διακρίνομε δύο είδη ρευστής λίπανσης:
      o Υδροδυναμική λίπανση
      o Υδροστατική λίπανση
    • Οριακή λίπανση
    • Λίπανση υψηλής πίεσης
    • Στερεή λίπανση

Ρευστή λίπανση, Υδροδυναμική

Η λιπαντική μεμβράνη σχηματίζεται από τη κίνηση της μιας από τις δύο λιπαινόμενες επιφάνειες, κατά τη διάρκεια της οποίας παραμένουν διαχωρισμένες. Θεωρούμε δύο παράλληλες επιφάνειες η μία από τις οποίες είναι ακίνητη.

Παρατηρούμε ότι η ποσότητα του λιπαντικού που εισέρχεται μεταξύ των επιφανειών είναι ίση με αυτή που εξέρχεται.

Έτσι η πίεση του λιπαντικού είναι ίση σε όλα τα σημεία της ροής του κι επειδή είναι συνήθως μικρή, το σύστημα αυτό δεν μπορεί να δεχθεί μεγάλα φορτία.

Στη περίπτωση που οι δύο επιφάνειες δεν είναι παράλληλες και η μία από αυτές είναι ακίνητη , παρατηρούμε ότι η ροή του λιπαντικού εμποδίζεται στην έξοδο, επειδή στο σημείο εκείνο η διατομή είναι μικρότερη.

Με τη κίνηση της επάνω επιφάνειας όλο και περισσότερο λιπαντικό υποχρεώνεται να περάσει από τη διατομή της εισόδου, με αποτέλεσμα να αυξάνεται συνέχεια η πίεση του λιπαντικού στην έξοδο.

Έτσι η λιπαντική σφήνα που δημιουργείται μπορεί να δεχθεί μεγάλα φορτία διαχωρίζοντας τις επιφάνειες. Η υδροδυναμική λίπανση παρατηρείται στα εγκάρσια έδρανα ολίσθησης και στα υδροδυναμικά αξονικά έδρανα ολίσθησης.

Στα αξονικά έδρανα η επιφάνεια του τριβέα είναι κατάλληλα διαμορφωμένη, έτσι ώστε σε συνδυασμό με τη μετωπική επιφάνεια του στροφέα, να σχηματίζονται διάκενα που επιτρέπουν τη δημιουργία σφήνας λιπαντικού.

Ρευστή λίπανση, Υδροστατική

Στην περίπτωση αυτή η λιπαντική μεμβράνη δημιουργείται από μία αντλία υψηλής πίεσης, με αποτέλεσμα να μην χρειάζεται η σχετική κίνηση των λιπαινόμενων επιφανειών για τη διατήρηση της μεμβράνης.

Αυτός ο τρόπος λίπανσης εξασφαλίζει σημαντική αντιτριβική προστασία στην εκκίνηση με μεγάλα φορτία και χαμηλές ταχύτητες περιστροφής, ενώ συγχρόνως προσφέρει καλύτερο κεντράρισμα του στροφέα μέσα στο έδρανο (εγκάρσια έδρανα ολίσθησης)

Η υδροστατική λίπανση παρατηρείται στα υδροστατικά αξονικά έδρανα ολίσθησης και ορισμένες φορές στην εκκίνηση των εγκάρσιων εδράνων ολίσθησης που δέχονται μεγάλα φορτία (π.χ. ατμοστρόβιλοι).

Οριακή λίπανση

Παρά το γεγονός ότι η ρευστή λίπανση είναι πάντοτε επιθυμητή στη λειτουργία των μηχανών, στη πραγματικότητα οι περισσότερες λειτουργούν για ένα διάστημα της ζωής τους στη περιοχή της οριακής λίπανσης.

Το φαινόμενο αυτό παρατηρείται κυρίως στις χαμηλές ταχύτητες περιστροφής, δηλαδή στο ξεκίνημα ή στο σταμάτημα της μηχανής.
Τότε η λιπαντική μεμβράνη γίνεται λεπτή έχοντας πάχος μόνο μερικά μόρια και δεν επιτρέπει το μόνιμο διαχωρισμό μεταξύ των τριβομένων επιφανειών.

Επειδή ο συνδυασμός υψηλής πίεσης και χαμηλής ταχύτητας προκαλεί μεγάλες τοπικές θερμοκρασίες στις τριβόμενες επιφάνειες και καταστροφή της λιπαντικής μεμβράνης, η υφή του λιπαντικού έχει τεράστια σημασία στη περίπτωση της οριακής λίπανσης.

Για το λόγο αυτό χρησιμοποιούνται ειδικά πρόσθετα τα οποία σχηματίζουν στρώματα μεγάλης ανθεκτικότητας επάνω στην επιφάνεια των μετάλλων, ικανά να αντισταθούν στις υψηλές θερμοκρασίες και στα μεγάλα μηχανικά φορτία.

Τα πρόσθετα που ονομάζονται συνήθως πρόσθετα υψηλών πιέσεων, είναι οργανικές ενώσεις με ενεργά συστατικά (θείο, χλώριο ή φώσφορο), οι οποίες αντιδρώντας με τις μεταλλικές επιφάνειες σχηματίζουν ανόργανα στρώματα (σουλφίδια, χλωρίδια ή φωσφίδια).

Η οριακή λίπανση παρατηρείται στα εγκάρσια έδρανα ολίσθησης (ξεκίνημα - σταμάτημα), στις γλύστρες, στους οδηγούς και στα έδρανα των εργαλειομηχανών

Λίπανση υψηλής πίεσης

Αποτελεί μία ενδιάμεση περίπτωση ανάμεσα στα δύο προηγούμενα είδη λίπανσης (ρευστή - οριακή) και συχνά ονομάζεται ελαστοϋδροδυναμική λίπανση.

Αυτό το είδος λίπανσης παρατηρείται στους οδοντωτούς τροχούς, στα έδρανα κύλισης και στα έκκεντρα.

Ας εξετάσουμε το σχηματισμό της λιπαντικής μεμβράνης στους οδοντωτούς τροχούς.

Βασική προϋπόθεση για το σχηματισμό της είναι η ύπαρξη υψηλής πίεσης μεταξύ των συνεργαζόμενων δοντιών, έτσι ώστε να δημιουργηθεί μία ζώνη επαφής.

Η σφήνα του λιπαντικού που σχηματίζεται μεταξύ των δοντιών τροφοδοτεί τη ζώνη επαφής με λιπαντικό, του οποίου το ιξώδες αυξάνει λόγω της υψηλής πίεσης που επικρατεί.

Αύξηση όμως του ιξώδους σημαίνει αύξηση της πίεσης του λιπαντικού, η οποία γίνεται τόση όση χρειάζεται για την αποκόλληση των συνεργαζομένων επιφανειών.

Δημιουργείται λοιπόν μία λιπαντική μεμβράνη που ονομάζεται ελαστοϋδροδυναμική.

Στερεή λίπανση

Ανάμεσα στις τριβόμενες επιφάνειες τοποθετούνται στερεά λιπαντικά που περιέχουν μεταλλικά πρόσθετα.

Για το σκοπό αυτό χρησιμοποιούνται συνήθως το διθειούχο μολυβδένιο (MoS2) και ο γραφίτης.


Κατηγορίες Λάδιών-Λιπαντικών

Ανάλογα με τη χρήση τους τα λάδια διακρίνονται σε τρεις κατηγορίες:

    • Λάδια κινητήρων (μηχανέλαια)
    • Λάδια κιβωτίων ταχυτήτων και διαφορικών (βαλβολίνες)
    • Λάδια βιομηχανίας

Στη τρίτη κατηγορία περιλαμβάνονται όλα τα λάδια που χρησιμοποιούνται στις ακόλουθες
εφαρμογές:

    • Υφαντουργία
    • Κοπή μετάλλων
    • Αλυσίδες και συρματόσχοινα
    • Κυκλοφοριακά συστήματα
    • Αεροσυμπιεστές
    • Μετασχηματιστές
    • Ψυκτικά μηχανήματα
    • Μειωτήρες
    • Βιομηχανία τροφίμων και ποτών
    • Εργαλειομηχανές
    • Υδραυλικά συστήματα
    • Γλύστρες
    • Μεταφορά θερμότητας


Κατάταξη των λαδιών

Η κατάταξη των λαδιών γίνεται με βάση το ιξώδες και τη ποιότητά τους.

Κατάταξη λαδιών με βάση το ιξώδες

Η κατάταξη των μηχανελαίων και των βαλβολινών με βάση το ιξώδες έγινε από την Ένωση Μηχανικών Αυτοκινήτων των Η.Π.Α. SAE.
Η κατάταξη των βιομηχανικών λαδιών με βάση το ιξώδες έγινε από το Διεθνή Οργανισμό Τυποποιήσεων ISO

Κατάταξη λαδιών με βάση τη ποιότητα

Τα Λιπαντικά πέραν των κατηγοριών που κατατάσσονται (ISO, AGMA, SAE) περνάνε από μια σειρά ποιοτικών ελέγχων για να προσδιοριστούν οι ποιοτικές προδιαγραφές των.

Η κατάταξη και ο ποιοτικός έλεγχος γίνεται βάση εργαστηριακών ελέγχων που έχουν θεσπίσει Οργανισμοί, Κατασκευαστές κλπ.

Ο Έλεγχος Ποιότητας στην Ευρώπη γίνεται από την EELQMS (European Engine Lubricant Quality Management System).

Στην EELQMS υπάγονται υποχρεωτικά οι :

    ACEA, Association des Constructeurs Europeens d΄ Automobiles
    ATIEL, Association Technique de l'Industrie Européenne des Lubrifiants
    ATC, Βιομηχανίες Χημικών Πρόσθετων

Η επίβλεψη, εποπτεία, έγκριση και εκτέλεση των δοκιμών γίνεται από την CEC , το αρμόδιο γραφείο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Στις Ηνωμένες Πολιτείες ο Έλεγχος Ποιότητας γίνεται από το ΕΟLCS (Engine Oil Licencing and Certification System).

Στην ΕΟLCS υπάγονται οι :

    ΑΡΙ, American Petroleum Institute
    ILSAC, International Lubricant Standardization and Approval Committee
    CMA, Chemical Manufacturers Association

Τα προϊόντα που έχουν περάσει τους ποιοτικούς ελέγχους και έχουν πάρει έγκριση φέρουν και το αντίστοιχο ειδικό σήμα πιστοποίησης προς διασφάλισης της ποιότητα και εξασφάλισης των καταναλωτών.

Η ποιοτική κατάταξη των μηχανελαίων και των βαλβολινών έχει γίνει από την API για τις Ηνωμένες Πολιτείες και από την ACEA για την Ευρώπη.

Η ποιοτική κατάταξη των βιομηχανικών λαδιών έχει γίνει από την DIN και ISO με τάση η τελευταία να θεωρείτε ότι θα επικρατήσει σε διεθνές επίπεδο.


Λάδι ως τελικό προϊών

Το λάδι ως τελικό προϊών δηλαδή αυτό που αγοράζουμε από το εκάστοτε κατάστημα είναι ένα μίγμα που αποτελείται από δύο κύριες κατηγορίες προϊόντων/συστατικών τα :

    Βασικά λιπαντικά, Base Stock oils
    Πρόσθετα, Addictives

Βασικά λιπαντικά, Base Stock oils

Το βασικό λιπαντικό των κινητήρων εκπληρώνει την κύρια λειτουργία, δηλαδή τη λίπανση των κινούμενων μερών, προστασία από την φθορά/τριβή.

Το βασικά λιπαντικά που προέρχονται από τη διύλιση του αργού πετρελαίου
υπόκεινται σε μια σειρά διεργασιών για να εξευγενιστεί πριν παραχθεί το τελικό προϊών.

Το αργό πετρέλαιο χωρίζεται αρχικά με απόσταξη υπό κενό σε μια σειρά από κλάσματα ή σειρές ιξώδους.

Μη επιθυμητά συστατικά όπως κερί, θείο και άζωτο απομακρύνονται.
Ακόρεστοι υδρογονάνθρακες αφαιρούνται ή μετατρέπονται σε πιο σταθερά μόρια.

Τα κλάσματα που προορίζονται για την παραγωγή βασικών λιπαντικών επεξεργάζονται περαιτέρω χρησιμοποιώντας διάφορους συνδυασμούς διεργασιών.

Διεργασίες Διύλισης, Κατεργασίες, Επεξεργασίες κλπ

    • Εκχύλιση με Διαλύτες
    • Επεξεργασία με Υδρογόνο
    • Υδρογόνωση
    • Υδρογονοπυρόλυση
    • Υδρογονοισομερισμός
    • Αποπαραφίνωση
    • Απασφάλτωση
    • Καταλιτική πυρόλυση

Πρόσθετα Λαδιών, Addictives

Τα Βασικά Λιπαντικά δεν επαρκούν για την σωστή λίπανση και προστασία του κινητήρα.
Γι αυτό το λόγο χρησιμοποιούνται διάφορα Πρόσθετα που βελτιώνουν τις υπάρχουσες και προσδίνουν νέες ιδιότητες στο λιπαντικό σαν σύνολο.

Τα Πρόσθετα παρέχουν επιπλέον προστασία στον κινητήρα εμποδίζοντας ουσιαστικά το λιπαντικό να καταστραφεί από τις ακραίες συνθήκες που επικρατούν στον κινητήρα

Κατηγορίες Πρόσθετων

    • Πρόσθετα του Δείκτη Ιξώδους

    Η προσθήκη πολυμερών πρόσθετων-βελτιωτικών του Δείκτη Ιξώδους βοηθάει στην μείωση της μεταβολής του ιξώδους με τις αλλαγές της θερμοκρασίας. Βελτιώνουν τα χαρακτηριστικά ροής των λιπαντικών (μεγαλώνοντας το Δείκτη Ιξώδους) και επιτρέπουν σωστή λίπανση σε όλες τις θερμοκρασίες λειτουργίας του μηχανήματος.
    Ο τρόπος λειτουργίας τους στηρίζεται στο ότι στις χαμηλές θερμοκρασίες περιτυλίσσονται καταλαμβάνοντας πολύ μικρό όγκο, διευκολύνοντας έτσι τη ροή του λαδιού, ενώ με την άνοδο της θερμοκρασίας εκτυλίσσονται προβάλλοντας μεγάλη αντίσταση στη ροή του λαδιού, με αποτέλεσμα να διατηρούν το ιξώδες υψηλό.

    • Πρόσθετα Υψηλής Πίεσης

    Τα πρόσθετα υψηλής πίεσης χρησιμοποιούνται όταν τα φορτία που ασκούνται σε δύο τριβόμενες επιφάνειες είναι τόσο μεγάλα, ώστε να συμβαίνει η αποκοπή της λιπαντικής μεμβράνης και έτσι να παρατηρείται επαφή μετάλλου με μέταλλο. Τα πρόσθετα υψηλής πίεσης αυξάνουν την αντοχή της λιπαντικής μεμβράνης ή αντιδρούν με τα μέταλλα σχηματίζοντας ένα λεπτό ισχυρό στρώμα που ελαχιστοποιεί την επαφή μετάλλου με μέταλλο (συνήθως είναι ενώσεις φωσφόρου, θείου και ψευδαργύρου).

    • Αντιοξειδωτικά

    Τα αντιοξειδωτικά πρόσθετα ελαττώνουν την τάση του λαδιού για οξείδωση και με αυτό τον τρόπο παρεμποδίζουν τη συνεχή μείωση του ιξώδους. Επιπρόσθετα επειδή τα προϊόντα οξείδωσης είναι στην πλειοψηφία τους όξινα και άρα διαβρωτικά, τα αντιοξειδωτικά ελαττώνουν την διάβρωση των μετάλλων σε πολλές περιπτώσεις.
    Η αναστολή της οξείδωσης, οξείδωση η οποία επιδρά στην ελάττωση του πάχους του λιπαντικού, μειώνει τον σχηματισμό "λάσπης".

    • Απορρυπαντικά και Διασκορπιστικά

    Τα απορρυπαντικά πρόσθετα δεν επιτρέπουν τη δημιουργία των καταλοίπων της καύσης (εξανθρακώματα) εξουδετερώνοντας τα όξινα συστατικά και εμποδίζοντας ταυτόχρονα τον πολυμερισμό τους. Τα διασκορπιστικά πρόσθετα διατηρούν σε διασπορά τις ουσίες που σχηματίζουν τη λάσπη μέσα στη μηχανή. Ενεργούν με το να απορροφούνται πάνω στην επιφάνεια των σωματιδίων της λάσπης εμποδίζοντας τα να σχηματίσουν συσσωματώματα μορίων. Με τον τρόπο αυτό τα απορρυπαντικά και τα διασκορπιστικά πρόσθετα βοηθούν στη διατήρηση της καθαρότητας του κινητήρα και στην αποτροπή διαφόρων επικαθήσεων σε συνεχή αιώρηση, ούτως ώστε να είναι δυνατό το φιλτράρισμα τους ή η αποβολή τους από τον κινητήρα, όταν το λάδι αντικαθίσταται.

    • Πρόσθετα Ταπείνωσης του Σημείου Ροής

    Τα πρόσθετα αυτά αντιδρούν με τους κρυστάλλους τις παραφίνης, κύρια αλλάζοντας το μέγεθος και το σχήμα τους. Με τον τρόπο αυτό μειώνουν το σημείο ροής του λιπαντικού και διευκολύνουν κατά συνέπεια την ικανοποιητική λίπανση της μηχανή σε πολύ χαμηλές θερμοκρασίες.

    Αντιδιαβρωτικά, Αντισκωριακά

    Τα αντιδιαβρωτικά πρόσθετα απορροφούνται στις μεταλλικές επιφάνειες και εμποδίζουν το νερό και τα οξέα που σχηματίζονται από τα παραπροϊόντα της καύσης να τις προσβάλλουν μειώνοντας τη διάβρωση, τη φθορά και την δημιουργία της σκουριάς.

    • Αντιαφριστικά

    Τα αντιαφριστικά πρόσθετα εμποδίζουν την είσοδο των φυσαλίδων του αέρα στο λιπαντικό με το να μειώνουν την επιφανειακή του τάση, επιτυγχάνοντας το σπάσιμο τους. Επίσης συντελούν στην ένωση πολλών μικρών φυσαλίδων σε μεγαλύτερες, οι οποίες ανεβαίνουν πιο εύκολα στην επιφάνεια όπου και διαλύονται.

    • Απογαλακτωματοποιητές

    Οι απογαλακτωματοποιητές χρησιμοποιούνται για τον διαχωρισμό του νερού από το λάδι. Συμπληρωματικά οι απογαλακτωματοποιητές χρησιμοποιούνται για την παρεμπόδιση της διαβρωτικής δράσης του νερού με το σχηματισμό γαλακτώματος.

    • Λιπαρά

    Δίνουν στο λάδι προσκολλητικές ιδιότητες και διευκολύνουν τη λίπανση στις περιπτώσεις που είναι δύσκολη η διατήρηση της λιπαντικής μεμβράνης.

    • Βακτηριοκτόνα

    Εμποδίζουν τη δημιουργία βακτηριδίων και μικροβίων, τα οποία προκαλούν δυσάρεστες οσμές
.


Τα τελικά στάδια της παραγωγής των λιπαντικών λαδιών είναι η ανάμιξη των κατεργασμένων βασικών λαδιών μεταξύ τους για να παραχθεί ένα λάδι με το επιθυμητό ιξώδες και με τις επιθυμητές βασικές ιδιότητες και η ανάμιξη με τα πρόσθετα.

Η προέλευση του «Βασικού» λαδιού στο τελικό προϊών του δίνει τις παρακάτω δύο ονομασίες :

    Ορυκτέλαιο
    Συνθετικό

Μετά την των έλευση Συνθετικών η ανάμιξη της βάσης τους με βασικό λάδι Ορυκτέλαιων δημιούργησε μια Τρίτη ενδιάμεση κατάσταση, τα

    Ημισυνθετικά ή Συνθετικής Βάσης

Ορυκτέλαια

Ορυκτέλαιο ονομάζεται το τελικό προϊών όταν το βασικό λάδι παρασκευάζεται με απόσταξη υπό κενό του υπολείμματος της ατμοσφαιρικής απόσταξης του αργού πετρελαίου.

Τα πλευρικά προϊόντα της απόσταξης υπό κενό, υφίστανται κατάλληλες επεξεργασίες για τη βελτίωση των ιδιοτήτων τους και αποτελούν τα βασικά έλαια από τα οποία παρασκευάζονται με κατάλληλη ανάμιξη τα ορυκτέλαια.

Ο καλύτερη κατηγορία αργού πετρελαίου για την παραγωγή λιπαντικών είναι τα πετρέλαια παραφινικής βάσης και ακολουθούν τα πετρέλαια ναφθενικής βάσης.

Τα παραφινικής βάσης ορυκτέλαια έχουν εξαιρετική αντίσταση στην οξείδωση, πολύ χαμηλές μεταβολές στο ιξώδες, μεγαλύτερη διάρκεια ζωής και υπάρχει ελαχιστοποίηση των επικαθήσεων και της λάσπης.

Τα ναφθενικής βάσης λάδια έχουν υψηλότερο ειδικό βάρος, μικρότερο σημείο ανάφλεξης και χαμηλότερο Δείκτη Ιξώδους από τα παραφινέλαια.

Το πετρέλαιο ανάλογα των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών του τόπου προέλευσης ονοματίζει κάποιες φορές και το Ορυκτέλαιο.

Για παράδειγμα Ορυκτέλαιο Πενσυλβανίας όπου το πετρέλαιο χαρακτηρίζεται ως παραφινικής βάσης ή Καλιφόρνιας όπου είναι ασφαλτικής ή Μέσης Ανατολής όπου περιέχει και τα δυο προηγούμενα, είναι δηλαδή μικτής κλπ

Την διύλιση του πετρελαίου ακολουθούν επιπλέων άλλες επεξεργασίες όπως αποπαραφίνωση, απασφάλτωση, απομάκρυνση αρωματικών υδρογοναθράκων κλπ.

Συνθετικά λάδια

Συνθετικό ονομάζεται το τελικό προϊών όταν το βασικό λάδι είναι προϊόν χημικής αντίδρασης διαφόρων συστατικών, σύμφωνα με τον ορισμό της ASTM (American Society of Testing & Materials) και όχι προϊόν απόσταξης.

Τα προϊόντα χημικής σύνθεσης ή πρόσμιξης των συνθετικών λαδιών είναι τεσσάρων βασικών τύπων/ενώσεων, αποτελούν δε το 90% του συνολικού όγκου των συνθετικών λαδιών και είναι τα παρακάτω

    • Συνθετικοί Υδρογονάνθρακες, SHF, SHC
    • Ολεφινικά Ολιγομερή
    • Αλκυλοαρωματικά, Αλκυλοβενζόλια
    • Πολυγλυκόλες
    • Οργανικοί Εστέρες, Διεστέρες
    • Εστέρες Πολυόλης
    • Εστέρες Πολυυδρυκής Αλκοόλης
    • Φωσφατικοί Εστέρες

Ημισυνθετικά ή Συνθετικής Βάσης λάδια

Μετά την των έλευση Συνθετικών η ανάμιξη της βάσης τους με βασικό λάδι Ορυκτέλαιων δημιούργησε μια Τρίτη ενδιάμεση κατάσταση.

Στην περίπτωση ανάμιξης εάν το ποσοστό του ορυκτέλαιου (βασικό λάδι) υπερβαίνει το 14% στην πρόσμιξη με το συνθετικό το τελικό βασικό λάδι που προκύπτει δεν επιτρέπεται να ονομάζεται συνθετικό κατόπιν σύστασης του ISO, International Standard Organisation.

Προς χάριν συμμόρφωσης της παραπάνω σύστασης πολλές Εταιρείες των οποίων τα προϊόντα εμπίπτουν στην κατηγορία αυτή και για να διαφοροποιηθούν από τα Ορυκτέλαια ονομάζουν αυτά τα προϊόντα Ημισυνθετικά ή Συνθετικής βάσης.

Έτσι εφόσον ο παραπάνω περιορισμός του ποσοστού και της ονομασίας αποτελεί σύσταση του ISO ο καθείς μπορεί να ονομάζει το προϊών κατά το δοκούν αρκεί να μην έρχεται σε αντίθεση με την Νομοθεσία του κράτους που κυκλοφορεί.


Ομάδες Βασικών Λαδιών-Λιπαντικών

Τα Βασικά Λάδια προέρχονται από διύλιση και επεξεργασία αργού πετρελαίου ή μη και χωρίζονται σε 6 Ομάδες :

    Groups I, Ορυκτέλαια
    Groups II, Ορυκτέλαια
    Group III, Ημισυνθετικά ή Συνθετικής Βάσης ή Συνθετικά λάδια
      Ονομασία κατα το δοκούν εκτός από Γερμανία και Ιαπωνία που απαγορεύεται να λέγονται Συνθετικά
    Group IV, Συνθετικά λάδια, PAOs, Poly Alpha Olefins
    Group V, Χωρίς συγκεκριμένη περιγραφή
    Group VI, Συνθετικά λάδια, PIOs, Poly Internal Olefins

Επίσης ενδέχεται το βασικό λάδι να προέρχεται από ανακύκλωση, δηλαδή από είδη χρησιμοποιημένο λάδι, και να μην είναι Πρωτογενές π.χ προερχόμενο από απόσταξη πετρελαίου

Πρωτογενή βασικά λάδια

Τα Πρωτογενή βασικά λάδια προκύπτουν από :

    • Κλάσματα της απόσταξης υπό κενό του υπολείμματος της ατμοσφαιρικής απόσταξης (natural stocks)
    • Εξευγενισμό υπολειμμάτων, οπότε λαμβάνονται διαυγή λάδια (bright stocks)
    • Ανάμιξη των κλασμάτων απόσταξης υπό κενό με διαυγή λάδια

Αναγέννηση ή επαναδιύλιση χρησιμοποιημένων ορυκτελαίων με κατάλληλη επεξεργασία

Τα χρησιμοποιημένα και αλλοιωμένα λάδια ξαναχρησιμοποιούνται, αφού πρώτα καθαριστούν και επαναδιυλιστούν, με αναθέρμανση σε υψηλές θερμοκρασίες, για να ανακτήσουν τα αρχικά τους χαρακτηριστικά.

Χρησιμοποιούνται με χημικά πρόσθετα ή/και γίνονται μίγματα με καινούργια λάδια (blends). Όπως προκύπτει από τα παραπάνω η βασική διεργασία παραγωγής πρωτογενών βασικών λαδιών είναι η απόσταξη υπό κενό.

Από αυτή τη διεργασία λαμβάνονται τα πλευρικά κλάσματα τα οποία έχουν κατάλληλη περιοχή απόσταξης και το κατάλληλο ιξώδες για τη χρήση για την οποία προορίζονται. Οι τρεις βασικές ιδιότητες των ορυκτελαίων που ρυθμίζονται στη μονάδα απόσταξης υπό κενό είναι το σημείο ανάφλεξης, το ιξώδες και το χρώμα.

Στη συνέχεια τα πλευρικά κλάσματα της απόσταξης υπό κενό, ανάλογα με τη φύση τους, υφίστανται εκλεκτική εκχύλιση με τους κατάλληλους διαλύτες με σκοπό κάθε φορά την απομάκρυνση των αρωματικών υδρογονανθράκων, που έχουν χαμηλό δείκτη ιξώδους, και τον εξευγενισμό του βασικού λαδιού.

Μετά τις εκχυλίσεις παράγονται τα ουδέτερα εξευγενισμένα λάδια (solvent natural stocks) με ιξώδες από 13 μέχρι 500 cSt στους 40 °C.


Ομάδες Βασικών Λαδιών-Λιπαντικών, Base Stock oils Groups

Τα Βασικά Λιπαντικά προέρχονται από διύλιση και επεξεργασία αργού πετρελαίου ή μη και χωρίζονται σε 6 Ομάδες κατά API :

    • Group I
    Τα βασικά λάδια της ομάδας Ι προέρχονται από κλασματική απόσταξη του πετρελαίου που στη συνεχεία καθαρίζεται με διαδικασίες εκχύλισης με διαλύτες για να βελτιωθούν ορισμένες ιδιότητες όπως η αντοχή στην οξείδωση και αφαίρεση του κεριού.

    • Group II
    Τα βασικά λάδια της ομάδας ΙΙ προέρχονται από κλασματική απόσταξη του πετρελαίου που στη συνεχεία έχει υποστεί διύλιση, καθαρισμό και επεξεργασία με υδρογόνο και υδρογονοπυρόλυση.

    • Group III
    Τα βασικά λάδια της ομάδας ΙΙΙ έχουν όμοια χαρακτηριστικά με την Ομάδας ΙΙ, αλλά έχουν υψηλότερο δείκτη ιξώδους (>120). Παράγονται με τα υψηλότερα επίπεδα διύλισης και τις τελευταίες μεθόδους επεξεργασίας με υδρογόνο, υδρογονοπυρόλυση σε μεγαλύτερη θερμοκρασία και πίεση απ ΄ότι η ομάδα ΙΙ , Υδρογονοισομερισμό κλπ.

    Στη Βόρεια Αμερική, μετά από απόφαση, το 1999, από το Εθνικό Διαφημιστικό Τμήμα του Better Business Bureau επιτρέπει στην ομάδα βασικών ελαίων ΙΙΙ να θεωρούνται ως συνθετικά.

    • Group IV
    Στην ομάδα αυτή ανήκουν τα βασικά λάδια που είναι προϊόν χημικής αντίδρασης πολυμερισμού του Αλκένιου (α-olefin), και ονομάζονται Poly Alpha Olefins, PAOs

    • Group V
    Στη Ομάδα V ανήκει οτιδήποτε δεν περιγράφεται στις ομάδες I έως IV.

    • Group VI
    Στην ομάδα αυτή ανήκουν τα βασικά λάδια που είναι προϊόν χημικής αντίδρασης και παράγονται μέσω ισομερισμού της ολεφίνης, Αλκένιο (α-olefin), ή με αντιδράσεις διμερισμού ή μετάθεσης με υψηλότερο εσωτερικό (internal) αριθμό ατόμων του άνθρακα, και ονομάζονται Poly Internal Olefins, PIOs

Τεστ Λιπαντικών, Δοκιμές Κατάταξης

Τα Λιπαντικά υποβάλλονται σε διάφορες δοκιμές προκειμένου να προσδιοριστούν τα επιμέρους χαρακτηριστικά και να πάρουν την αντίστοιχη πιστοποίηση και κατάταξη.

Οι Δοκιμές χωρίζονται σε δύο κατηγορίες

    Φυσικοχημικές
    Μηχανικές

Φυσικοχημικές δοκιμές – Εργαστηριακές Δοκιμές

    • Προσδιορισμός Κινηματικού Ιξώδους

    • Προσδιορισμός Δείκτη Ιξώδους

    • Αντοχή στην Οξείδωση

    • Προσδιορισμός σημείου Ροής
    Σημείο Ροής ή Pour Point είναι η χαμηλότερη θερμοκρασία του λιπαντικού κατά την οποία το λιπαντικό διατηρεί ικανότητα ροής.

    • Προσδιορισμός σημείου Θόλωσης
    Σημείου Θόλωσης ή Cloud point είναι η θερμοκρασία στην οποία τα διαλυμένα στερεά που περιέχει το λιπαντικό αρχίζουν να σχηματίζονται/να παίρνουν μορφή και να διαχωρίζονται από το λιπαντικό και καθώς η θερμοκρασία πέφτει να δημιουργούν κρυστάλλους (κρυστάλλωση της παραφίνης) οι οποίοι φράζουν τα φίλτρα λαδιού.

    • Προσδιορισμός της Οξύτητας
    Ο βαθμός οξύτητας ή Acid number είναι ο μέτρηση του ποσού του υδροξειδίου του καλίου που απαιτείται για την εξουδετέρωση των οξέων που περιέχονται σε ένα λιπαντικό. Τα Οξέα σχηματίζονται καθώς το λιπαντικό οξειδώνεται με την πάροδο του χρόνου και την χρήση.

    • Προσδιορισμός της Αλκαλικότητας
    Είναι Μέτρηση της Αλκαλικότητας, «TBN» των αποθεμάτων του λιπαντικού που συνδράμει στον έλεγχο της δημιουργίας οξέων κατά την διάρκεια της διαδικασίας της καύσης.
    Όσο μεγαλύτερη είναι η Αλκαλικότητα του λιπαντικού του κινητήρα τόσο πιο αποτελεσματικό είναι στην παρεμπόδιση των αιτιών φθοράς από μόλυνση και μειώνει την διαβρωτική επίδραση των οξέων σε παρατεταμένη λειτουργία.
    Ο δείκτης λαδιού «TBN» προέρχεται από τα αρχικά των λέξεων «Total Base Number».

    • Προσδιορισμός Τέφρας
    Δείχνει τα πρόσθετα που υπάρχουν μέσα στο λάδι, αλλά και τα κατάλοιπα του ίδιου του λιπαντικού όταν καίγεται.

    • Προσδιορισμός Ανθρακούχων υπολειμμάτων
    Είναι μέτρο των απορρυπαντικών και διασκορπιστικών ικανοτήτων του λαδιού.

    • Προσδιορισμός αριθμού Απογαλακτωματοποίησης
    Είναι μέτρο της ικανότητας των λιπαντικών να διαχωρίζονται από το νερό στο κύκλωμα λίπανσης.

    • Προσδιορισμός σημείου Ανάφλεξης
    Σημείο Ανάφλεξης ή Flash Point είναι η θερμοκρασία του λαδιού κατά την οποία το λάδι μερικός ατμοποιείτε και για σύντομο χρονικό διάστημα (<5 δευτερολέπτων) αναφλέγεται αλλά ή φλόγα δεν διατηρείται.

    • Προσδιορισμός σημείου Καύσης
    Σημείο Καύσης ή Fire Point είναι η θερμοκρασία του λαδιού κατά την οποία το ατμοποιημένο λάδι αναφλέγεται και ή φλόγα διατηρείται πέραν των 5 δευτερόλεπτων.
    Το Σημείο Καύσης είναι ίσο ή μεγαλύτερο από το σημείο Ανάφλεξης.
    Η ισότητα των δυο σημείων συναντάτε συνήθως στα Premix λάδια
Τελευταία επεξεργασία από IOANNIS και 08 Σεπ 2014, 11:47, έχει επεξεργασθεί 1 φορά/ες συνολικά
Άβαταρ μέλους
By sknipper
#4405 Μετά από όλα τα προηγούμενα σεντόνια (δικά μου και άλλων)....
Τελικά τι παίζει, τι κοιτάω, ποια λάδια να βάλω
Ωραία είδαμε πως τα λένε, πήραμε και μια ιδέα γιατί παιδεύονται να τα φτιάξουν, τι κυκλοφορεί, πως το ονομάσανε, τι μετρήσανε κλπ κλπ αλλά τελικά εμείς τι θέλουμε, τι παίζει στον κινητήρα μας. Η πληροφόρηση μας μπέρδεψε….
Θέλουμε ένα λάδι που να είναι λεπτό στην κρύα εκκίνηση ώστε να πάρει εύκολα, να ζεσταθεί γρήγορα και το σπουδαιότερα να κυλίσει γρήγορα και να φτάσει να λιπάνει παντού το συντομότερο. Οπότε θέλουμε πολύτυπο.
Το λάδι είναι στο κάρτερ από όπου θα το ρουφήξει η αντλία λαδιού και θα το σπρώξει για να πάει παντού. Για να πάει παντού θέλουμε πίεση λαδιού. (διαβάστε για την πίεση του λαδιού από τον 21Quadra) Η οποία εξαρτάται από την αντλία, την κατασκευή του κινητήρα, τις στροφές της και από το ιξώδες. Επίσης στο κύκλωμα υπάρχει και το φίλτρο λαδιού, σε σειρά. Το οποίο δεν θέλουμε να προβάλλει μεγάλη αντίσταση για να μην μας ρίχνει τη ροή του λαδιού οπότε δεν κρατάει και τα πιο μικρά σκουπιδάκια (δυστυχώς αυτά περνάνε από το φίλτρο). Μερικοί βάζουν επιπλέον φίλτρο παράλληλα ώστε να μην επηρεάζει τη ροή και την πίεση το οποίο κρατάει τα πιο μικρά σκουπιδάκια.
Το λάδι λοιπόν θα πάει παντού και αν έχεις και τουρμπίνα θα πάει κι εκεί να λιπάνει. Κι αν μείνει εκεί όταν σβήσεις τον κινητήρα πιθανόν θα παραζεσταθεί και θα καεί κάνοντας κατακάθια…. Κακό πράμα. Μερικοί έχουν βάλει σύστημα να κυκλοφορεί το ψυκτικό τουρμπίνας και μετά το σβήσιμο του κινητήρα για το λόγο αυτό. Άλλοι βάζουν timer που κρατάει τον κινητήρα αναμμένο για λίγο έστω κι αν έχεις βγάλει κλειδί κι έχεις φύγει.
Τέλος το λάδι θα κάνει τον κύκλο του επιστρέφοντας στο κάρτερ και πάλι από την αρχή. Και… κάτι ακόμα, υπάρχει και μια βαλβίδα παράκαμψης. Για να μην ζοριστούν κάποια μέρη του κινητήρα από υπερβολική πίεση όταν ανέβει πολύ η πίεση η βαλβίδα αυτή επιτρέπει στο λάδι να επιστρέψει στο κάρτερ χωρίς να περάσει από όλον τον κινητήρα άρα χωρίς να λιπάνει!!!
Συνοψίζοντας λοιπόν θέλουμε λάδι κατάλληλων προδιαγραφών με:
- Γερό φίλμ να αντέχει τα φορτία, δηλαδή όταν είμαστε φορτωμένοι, ανηφόρες κλπ χωρίς πολλές στροφές. Βοηθάει το παχύ λάδι, καλύτερα συνθετικό. Βέβαια το παχύ έχει αυξημένες εσωτερικές τριβές οπότε και ζεσταίνεται αν δεν ρέει καλά και αυξάνει την κατανάλωση.
- καλή ροή (να πηγαίνει παντού και να μεταφέρει θερμότητα). Ένα λεπτό λάδι ρέει καλύτερα άρα μεταφέρει καλύτερα τη θερμότητα και πάει πιο γρήγορα παντού προλαμβάνοντας φθορά. Το λεπτό όμως δεν θα αντέξει στη ζέστη και στα πολλά ζόρια. Χμμμ….
- μια ελάχιστη πίεση (για να λειτουργούν τα κουζινέτα και οι μηχανισμοί) αλλά όχι πολύ μεγάλη πίεση γιατί πάει στην παράκαμψη. Αν έχουμε παχύ λάδι εξασφαλίζουμε την ελάχιστη πίεση αλλά η πίεση στην εκκίνηση θα είναι πολύ μεγάλη. Και μετά με ζεστό αν ανεβάζουμε στροφές ανεβαίνει και η πίεση και μπορεί να είναι υπερβολική και το λάδι πάει στην παράκαμψη και βρισκόμαστε με πολλές στροφές και χωρίς λάδι… Για πολλές στροφές θέλεις λεπτό λάδι.
- ένα ελάχιστο ιξώδες στις χειρότερες συνθήκες λειτουργίας. Για να πάρουμε μια ιδέα του πόσο πολύ λεπταίνει το λάδι καθώς ζεσταίνεται θα αναφέρω πραγματικές τιμές ενός τυπικού 5W-30. Οι μονάδες δεν έχουν σημασία είναι όμως οι ίδιες. Ζεστό, στους 100°C είναι γύρω στο 12 και κρύο είναι γύρω στο 400!
Βασικά θέλουμε να είναι χαμηλό το ιξώδες κρύο (ακόμα και το 0 όπως είδαμε είναι πολλές δεκάδες φορές παχύτερο στο κρύο από όσο θέλουμε) και τουλάχιστον 10,5 στην μέγιστη θερμοκρασία λειτουργίας (αυτό το έχουν υπολογίσει ότι είναι το σωστό). Άρα αν αυτή είναι μέχρι 105-100 το 30άρι αντέχει, μετά θέλουμε 40άρι. Και αυτό θα φτάσει μέχρι τους 120 μετά θέλεις 50άρια κι 60άρια. Για αυτό λοιπόν υπάρχουν κι αυτά, γιατί σε κάποιες περιπτώσεις/κινητήρες που προβλέπεται να ανεβάσουν θερμοκρασίες το 50άρι θα έχει το ίδιο ιξώδες που έχει το 30άρι στους 100.

Βλέπετε λοιπόν ότι το καθετί έχει τα + του και τα – του και όπως πάντα όλα είναι συμβιβασμοί. Ιδανικά πρέπει να εκτιμήσουμε διαδρομές, τρόπο οδήγησης και θέλουμε πιεσόμετρο και θερμόμετρο λαδιού. Λίγοι τα έχουν, καλή μας τύχη.

Χρήσιμοι σύνδεσμοι
- Bob is the oil guy (bitog) κορυφαίο λαδοφόρουμ
- Προδιαγραφές οπτικοποιημένες σε διάγραμμα (Lubrizol)
- Υπολογισμός καμπύλης ιξώδους
- Η Blackstone κάνει μετρήσεις λαδιών ιδιωτών
- Ήθελα να βάλω και τη λίστα κινηματικού ιξώδους που είχε ο Μίλτος (miltellas στο παλιό φόρουμ και σε πολλά άλλα) αλλά δυστυχώς το PRC Club δεν υπάρχει πια, αν κάποιος ξέρει που μπορούμε να βρούμε το εξαιρετικό αρχείο του ας μας το πει. Κατάφερα και βρήκα μια παλιά έκδοση του 2010, αξίζει να τη δείτε.
- Μεταφρασμένη συνέντευξη του John Rowland(επικεφαλής χημικός του τμήματος ερευνας&εξελιξης της Fuchs/Silkolene) με τη μορφή ερωτήσεων-απαντήσεων. Από τον sm6 στο www.bmw-motorsport.gr
Άβαταρ μέλους
By dstou
#32689 Σεφτέ δεν κάνει το νήμα, στη βαθεία κατάψυξη κοντά 2 μηνάκια. Έτσι θα πάμε μπροστά? στο ακατανόμαστο γίνεται της πόπης. :sorry: :sleep:
Άβαταρ μέλους
By famas
#32724 Σωστά τα λες.
Εγώ πάντως μετά από 6 χρόνια και 12 αλλαγές λαδιού με το, όπως αναφέρει στην ετικέτα, συνθετικό 5-30 της μαμάς Ford, προτίμησα να αλλάξω σε κάτι πιο επώνυμο κι έβαλα TOTAL Classic παρομοίων προδιαγραφών A1B1/A5B5, 5-30 που δεν έχει όμως τη γνωστή προδιαγραφή της ford
WSS-M2C 917-A/B/C. Θεώρησα ότι θα είναι κατά τι καλύτερα από τα λάδια της αντιπροσωπείας, ώστε να περνάω τα 10Κ πριν τα αλλάξω. Για την ιστορία έβαλα και φίλτρο mahlle, αν λέει κάτι.
Άβαταρ μέλους
By sknipper
#36966
dstou έγραψε:Σεφτέ δεν κάνει το νήμα, στη βαθεία κατάψυξη κοντά 2 μηνάκια. Έτσι θα πάμε μπροστά? στο ακατανόμαστο γίνεται της πόπης. :sorry: :sleep:
Στο ακατονόμαστο όπως ακριβώς λες γίνεται της πόπης.... έχουν μαζευτεί πολλές πόπες και τα λένε μεταξύ τους.... σε πολλά θέματα. Ο καθένας λέει το μακρύ του και το κοντό του, ας τους να τα λένε. Είναι άξιοι της τύχης τους. Μερικοί θα το βρούνε το παρόν φόρουμ/θέμα και αν το εκτιμήσουν θα μείνουν, για τους άλλους δεν έχει νόημα.
Άβαταρ μέλους
By Thomas_C200K
#37767 Αγοράστηκαν 6 λτ Mobil1 new life 0W-40 για το επερχόμενο σέρβις στην προνομιακή τιμή των 10€/λτ., έχω στόκ 2 λίτρα από πέρσυ που μαζί με το 5λιτρο θα μπούν στο αμάξι και το κανούργιο μονόλιτρο θα κάτσει στην άκρη για καβάντζα. Από το λαδάκι σε θερμοκρασίες των -10oC στην Ελβετία ήταν εξαιρετικά. Τα 5-30 που μου έβαλαν στην αντιπροσωπία τα ψιλοέκαψα :lol: βέβαια έπαιξε σκίσιμο στην Autobahn με τελίκιασμα και διαδρομές στις Άλπεις και μετά σκίσιμο καλοκαιρινό στην Ελλάδα με τις καλές θερμοκρασίας.
Να τονίσω πως τα MObil υπερκαλύπτουν τις προδιαγραφές της Μέρκ για τον κινητήρα μου (Μ111 σειρά) ΜΒ229,3 - 229,5 και πιάνει και την νεώτερη νόρμα της Μέρκ.
Άβαταρ μέλους
By Orestis.D
#37824 Να κανω τωρα μια ερωτηση, τι κακο ή καλο μπορει να δημιουργησει μια αλλαγη απο 5w-40 σε 0w-40, σε ενα αυτοκινητο που δουλευει απο το πρωτο λεπτο, κι εδω και 4 χρονια με 5w-40?
Άβαταρ μέλους
By mirage
#37879 Στους -10 δε θα τον χαλασει καθολου το 0.

Sent from Corsair's brick
Άβαταρ μέλους
By mousatos
#37908
Orestis.D έγραψε:Να κανω τωρα μια ερωτηση, τι κακο ή καλο μπορει να δημιουργησει μια αλλαγη απο 5w-40 σε 0w-40, σε ενα αυτοκινητο που δουλευει απο το πρωτο λεπτο, κι εδω και 4 χρονια με 5w-40?


http://www.mobiloil.com/USA-English/Mot ... -Benz.aspx

https://www.google.gr/search?q=0w40+v+5 ... XBcMGfgIAI

Με το 0W-40 ίσως έχεις λίιιγο μεγαλύτερη κατανάλωση λιπαντικού.
Άβαταρ μέλους
By mousatos
#37909
Thomas_C200K έγραψε: Τα 5-30 που μου έβαλαν στην αντιπροσωπία τα ψιλοέκαψα :lol: βέβαια έπαιξε σκίσιμο στην Autobahn με τελίκιασμα και διαδρομές στις Άλπεις και μετά σκίσιμο καλοκαιρινό στην Ελλάδα με τις καλές θερμοκρασίας.


Τα 0W40 της Mobil έχουν ειδικά πρόσθετα για προστασία σε σπορ οδήγηση. Έκανες καλή επιλογή.